De Brug naar Sivas

Op 2 juli 1993 kwamen Turkse intellectuelen, muzikanten en toneelspelers bijeen op een cultureel festival in het Madımak Hotel in Sivas. Een stad in de binnenlanden van Turkije waarvan de naam synoniem is geworden met een brandaanslag.

Beste Kamerleden Kuzu, Öztürk en Yücel

Op 1 mei werd de Dag van de Arbeid gevierd. Een dag die vaak bloedig verloopt in Turkije. Dit jaar viel er één dode in İstanbul en was het business as usual in de metropool. Sterker nog, de bloedigste 1 mei-viering aller tijden, vond aan de Bosporus plaats in 1977. Vanaf de bovenste verdiepingen van de hotels InterContinental en Sheraton openden ongeïdentificeerde schutters het vuur op zo’n 500.000 demonstranten. Op het onderliggend Taksimplein, lieten rond de 40 mensen het leven en ongeveer 175 demonstranten raakten gewond.

President Erdogans morele gelijk

Er is veel ophef ontstaan na de als “grappig” bedoelde uitingen van de Duitse komiek Böhmermann en het als amusant bedoelde (slappe) aftreksel daarvan door Nederlands grofste en platste tekstvoordrager de heer Hans Teeuwen. Zou een figuur als Böhmermann en/of Teeuwen in Nederland veroordeeld kunnen worden voor het doen van zijn wansmakelijke uitingen?

Vluchtende mannen zijn lafaards

In het onlangs uitgezonden Nieuwsuur-item Zonder vergunning kun je niets in Turkije staken drie Syrische vluchtelingen een onafgebroken klaagzang af tegenover de Turkije-correspondent van de NOS, Lucas Waagmeester. Turkse werkgevers zouden hen genadeloos misbruiken, waardoor ze verplicht hun dagen als werkeloze vluchtelingen moesten slijten in İstanbul. In een land waar zelfs hoogopgeleide Turken moeite hebben met het vinden van een goede baan en laagopgeleiden amper 300 euro per maand verdienen, zit men niet te wachten op verwende Syrische boksers, fotografen of dj’s, hoe weerbaar, energierijk of talentvol zij ook zijn.

Asscher veroorzaakte IS-hype doelbewust

Op 11 november 2014 heeft het onderzoeksbureau Motivaction in samenwerking met FORUM de resultaten van een peiling onder 300 Turks Nederlandse jongeren met betrekking tot hun beleving ten aanzien van de conflicten en ontwikkelingen in de Arabische wereld gepubliceerd.

Na de verkiezingen: op naar de nieuwe?

Toen miljoenen Turken afgelopen zondag gingen stemmen moest men niet alleen kiezen wie het land ging besturen maar ook dubben over het wel of niet introduceren van een presidentieel systeem. Het volk heeft gesproken: “milli irade”, een vaak aangehaald concept door AKP om verkiezingswinsten tot nu toe te onderschrijven keerde zich opeens tegen de partij zelf.

Denker des Multiculturele Vaderlands

Zonder god is er geen eer en geen moraliteit. De ongelovige Nederlanders zijn daardoor moreel in verval (dinsiz, imansiz ve kitapsiz). Een stelling die wij allen vast een keer gehoord hebben van één van onze ouderen. In deze column zal ik deze stelling filosofisch bevragen.

Denker des Multiculturele Vaderlands

Zonder god is er geen eer en geen moraliteit. De ongelovige Nederlanders zijn daardoor moreel in verval (dinsiz, imansiz ve kitapsiz). Een stelling die wij allen vast een keer gehoord hebben van één van onze ouderen. In deze column zal ik deze stelling filosofisch bevragen.

Waarom er geen Turkse lobby is

Erg vaak krijg ik van Turken in Nederland te horen dat er behoefte is aan een sterke Turkse lobby in Nederland. Daarbij wordt vaak verwezen naar de ongeveer 20.000 Armeniërs in Nederland die een veel sterkere lobby hebben, alsmede naar de ongeveer 40.000 Koerden in Nederland die een eveneens erg sterke lobby hebben.

Een Nederlandse aangelegenheid, of een Turkse?

Door de aanslag in Parijs is iedereen in rep en roer. Stel nu dat een Nederlandse blogger in Frankrijk zou stellen dat de daders eigenlijk geen “terroristen” zijn, maar “opkomen voor de rechten van de onderdrukte moslims in Europa”. En dat hij (of zij) “teleurgesteld zou zijn als IS en/of Al Qaeda zou stoppen met geweld”? Zou Koenders dan ook stellen dat Frankrijk deze blogger met een Nederlandse paspoort niet mag oppakken omdat het om “journalistieke vrijheid” gaat?

Turkse kritiek & dubbele maatstaf van Nederland

Turkije vindt dat Nederland “xenofobisch, islamofobisch en racistisch” is tegen Nederturken (de Turken in Nederland). Vice-premier Lodewijk Asscher van de PvdA, tevens als minister verantwoordelijk voor Integratie, reageerde als door een wesp gestoken en noemde “de aantijgingen ongeïnformeerd, onjuist en ongepast”. Ook werd de Turkse verklaring gezien als bemoeizucht van een buitenlandse mogendheid in het Nederlandse interne beleid. Twee punten zijn hierbij echter merkwaardig.

Hoe vrede tot stand kan komen in Armenië

Van 7 tot 15 augustus 2014 mocht ik mee naar de Armeense stad Tsaghkadzor  voor het EU-project ‘Peace-building in the Caucasus’. Voor dit project vanuit de Europese Unie, kwamen veertien speciaal geselecteerde afgevaardigden uit Rusland, Portugal, Turkije, Armenië, Spanje, Georgië en Nederland bij elkaar. Ikzelf was namens Nederland daar vanuit mijn academische achtergrond als historicus en internationale betrekkingen-expert.

Onrust in Turkije omtrent Kobani

Op 22 september 2014 vertrok ik, via Elazığ, naar Tunceli voor een project vanuit de Europese Unie. Toen ik op 4 oktober 2014 weer vanuit Tunceli naar Elazığ terugkeerde, hoorde ik nog net over een aanval van de Koerdische terreurgroep PKK op een Turkse politiepost in Tunceli1. Echt verrast was ik niet, daar de situatie in Tunceli over de gehele periode van mijn verblijf ook op scherp stond. De sfeer was bij vlagen grimmig en de betrekkingen tussen bepaalde bevolkingsgroepen erg gespannen.

Nieuw termijn voor AKP heeft toch haken en ogen

Er is nu ruim een maand voorbij sinds Ahmet Davutoğlu de nieuwe premier van Turkije werd op 28 augustus 2014, met Numan Kurtuluş als zijn nieuwe vicepremier. De benoeming kwam nadat premier Erdoğan werd verkozen tot president van Turkije in augustus 2014.

Welkom mijn zoon

Sommigen geloven niet in wonderen, maar zondag 14 september 2014 heeft zich een klein wonder voorgedaan in mijn leven. Ik ben vader geworden en heb mijn zoon mogen verwelkomen op deze wereld. Klein, teder, onschuldig en zich niet bewust van alle ruis in de wereld.

Verkiezingen Turkije: Naschokken in Nederland?

Turkije heeft een nieuwe president. Hoewel de aanloop naar deze presidentsverkiezingen veel commotie teweeg heeft gebracht, leek het voor velen al vast te staan wie als winnaar uit de race zou komen: de volksheld Erdogan.

Veel overtredingen bij stembureau’s in Nederland

Bij de Turkse presidentsverkiezingen in Nederland, wat de eerste keer was dat Turkse burgers in het buitenland mochten stemmen, mocht ik als waarnemer optreden. Van 31 juli 2014 tot en met 3 augustus 2014 mochten precies 238.968 stemgerechtigde Turken die woonachtig zijn in Nederland, hun stemrecht gebruiken om een nieuwe president te kiezen.

Het bestuurlijk systeem van de TBMM

In mijn recente artikel ‘De presidentsverkiezingen van Turkije (2014)'[1] heb ik enkele obstakels in het bestuurlijke systeem van de Turkse Kamer (Türkiye Büyük Millet Meclisi; TBMM) aangekaart. Het belangrijkste obstakel was dat vrijwel alle politici mazen in de wet proberen te misbruiken om er zelf beter van te worden.

De presidentsverkiezingen van Turkije

Op 10 augustus 2014 zal in Turkije de eerste ronde van de presidentiële verkiezingen plaatsvinden. Echter, in het buitenland mogen Turkse burgers al vanaf 31 juli 2014 tot en met 3 augustus 2014 gebruik maken van hun stemrecht[1].

Censuur door Turkse Honorair Consul

Sommige aandachtige lezers zullen mijn artikel ‘Nederlandse pioniers in Turkije'[1] nog herinneren. Als reactie hierop kreeg ik van de Turkse Honorair Consul, de geachte heer Joost Peters, een vrij pittige mail. De mail richtte zich vooral op mijn Turkse column over hetzelfde onderwerp.[2]

Nederlandse pioniers in Turkije

Onlangs is de fototentoonstelling ‘Nederlandse pioniers in Turkije’ van start gegaan in het Honorair Consulaat-Generaal van Turkije[1]. Meteen al springen twee namen in het oog. Veel van de ‘pioniers’ zijn relatief onbekende namen die de sprong in het diepe waagden en die ik, eerlijk gezegd, ook niet ken. Raar genoeg zijn de twee namen die ik wel ken, er twee die erg dubieus en omstreden zijn. Waarom juist deze namen dan opgenomen zijn in de tentoonstelling is mij een groot raadsel.