Het verbod kwam door een foutje in de wet: het Turkse woordje voor tafelvoetbal (langırt) werd in de jaren 60 gebruikt als verzamelterm voor alle gokautomaten. Omdat de wet sindsdien niet werd gewijzigd, was het importeren van voetbaltafels ook niet toegestaan waardoor handelaars soms in de problemen kwamen. Verder werd de wet in het dagelijkse leven niet toegepast; dus je kreeg geen straf wanneer je werd ‘betrapt’ op een potje tafelvoeballen. Werd het wel toegepast, kon je een celstraf krijgen tot liefst vijf jaar.
Het Turkse constitutionele hof heeft bepaald dat tafelvoetballen geen vorm is van gokken, omdat het duidelijk gaat om een ‘tactisch spel’. Verder heeft het hof bepaalt dat het uitvoeren van een dergelijke wet onmogelijk is en tegen democratische waarden gaat omdat het spel bijna op elk hoekje van het land wordt gespeeld.