Eindeloze debat in Turkije: Opnieuw hoofddoeken in het parlement

Het dragen van een hoofddoek in het Turkse parlement was verboden na de ‘postmoderne coup’ in 1997 tegen de conservatieve premier Erbakan. Pas met het recente democratiseringspakket door de huidige regering werd het verbod officieel opgeheven.
Turks.nl Redactie

Het wordt gezien als een grote stap sinds de bedekte parlementarier Merve Kavakci uit het parlement werd gezet in 1999, na veel kritiek. 14 jaar later bereidt Turkije zich voor om vrouwen met hoofddoek te zien in het parlement.

De grote politieke partijen in Turkije hebben gezegd de stap te steunen. Opvallend, want de grootste oppositiepartij CHP was sinds lange jaren tegen de hoofddoek in het openbaar. Zo stapten zij naar het rechtbank toen enkele jaren terug de hoofddoek weer werd toegelaten op universiteiten.

Niet de hele partij eens met de hoofddoekvrijheid. CHP-parlementarier Mahmut Tanal, die ook lid is van de mensenrechtencommissie, is gestapt naar de Raad van State om het besluit terug te draaien: Het zou in strijd zijn met het gelijkheidsbeginsel in de Turkse grondwet.

MHP
De MHP streefde samen met de regeringspartij al langer voor meer vrijheid voor moslima’s in het land: “De premier heeft al bedekte vrouwen in dienst, dus waarom niet in het parlement?” reageert Devlet Bahceli, partijleider MHP.

BDP
Pervin Buldan, vertegenwoordiger van de pro-Koerdische partij BDP staat er ook achter: “Dit is belangrijk voor vrouwen. Veel vrouwen dragen een hoofddoek in Turkije. Het past niet in deze tijd om hun te belemmeren.”

Eerste stap
Mogelijk zal Gülay Samancı, parlementslid van de Ak Partij voortaan een hoofddoek te dragen in het parlement. “Ik nam het besluit in Mekka, tijdens bedevaart. Ik keerde terug met een hoofddoek, en zal mijn taak in het parlement ook met een hoofddoek verrichten.” 

Nu is het afwachten hoe er gereageerd wordt wanneer de eerste hoofddoek weer na 14 jaar te zien is in het parlement. De gebeurtenis dat Merve Kavakci uit het parlement werd gezet, wordt gezien als een zwarte bladzijde in de geschiedenis van de Turkse democratie.

© Turks.nl