Turks.nl RedactieEen Turkse Nederlander uit Utrecht leeft nu dagelijks in pijn na een lachgasverslaving. Hij deed zijn verhaal aan BN DeStem.
Het ging mis op Koningsdag 2019. Tot diep in de nacht vierde hij feest met zijn neef. Tot die tijd wilde hij niks weten van ballonnen. “Dat was niet mijn ding,” zegt hij. Toch nam hij een paar ballonnen nadat hij talloze mensen zag die ervan genoten.
“Lekker dollen met je vrienden, beetje chillen op muziek. Blowen is rustiger, na lachgas trilt alles. Vandaar dat er ook zoveel auto-ongelukken gebeuren,” zegt hij tegen de krant. Op die avond nam hij liefst 20 ballonnen en dronk er nog bij. Daarna werd het een gewoonte.
Ibrahim vertelt dat hij zich nog redelijk inhield, maar het mis ging tijdens de lockdown. Lachgaspatroontjes werden gasflessen en wekenlang nam hij er zelfs liefst 75 per avond. Hij kreeg tintelingen over het hele lijf en zijn conditie ging hard achteruit.
Op een ochtend kon hij niet meer uit zijn bed komen en belde een vriend. Hij schakelde meteen een ambulance in. Zes dagen moest hij verblijven in het Diakonessenhuis op de afdeling neurologie en kwam in een rolstoel terecht.
Zijn klachten waren het gevolg van een beschadigd ruggenmerg en dokters weten niet of het goed komt. Vitamines nemen en hopen op herstel is alles wat hij nog kan doen.
Financieel staat hij er niet goed voor, zijn gezondheid is hij kwijt en zijn vriendin woont weer in haar eigen huis. “En alles door die ballonnetjes.”
Sinds enkele weken loopt hij weer en werkt in de sportschool aan zijn conditie. Rooskleurig is de toekomst niet. ,,Ik wil weer aan het werk, maar het ziet er door het lachgas slecht uit. Mijn advies? Blijf ervan af. Het is tyfuszooi.’’
