Turks.nl RedactieUit dit onderzoek (enquête) is een alarmerend beeld over Turks Nederlandse jongeren naar voren gekomen. Dit beeld behelsde dat 88% van deze jongeren zou sympathiseren met IS.
Vriend en vijand hebben het onderzoek vrijwel direct neergesabeld en ernstige twijfels geuit aangaande de professionaliteit, de onderzoeksmethodes en daarmee samenhangend de resultaten. Ondertussen heeft het onderzoeksjournalistiek-programma Argos TV – Medialogica aangetoond dat minister Asscher verantwoordelijk is voor het opblazen van dit beeld om zichzelf te profileren als de daadkrachtige kroonprins van de PvdA en dat zijn gewenste onderzoeksresultaten een voorgesorteerd politiek doel hebben gediend.
Wildersiaanse Retoriek
Het idee om deze enquêtes in eerste instantie op te zetten, is tot stand gekomen ten tijde van de Gaza-oorlog in de zomer van 2014. Het politieke establishment zag dat voornamelijk de Turks en Marokkaans Nederlandse ‘jeugd’ zeer kritisch stond ten aanzien van de passieve houding van de Nederlandse regering jegens Israël en haar buitensporig geweld richting Palestijnse burgers. Deze mondige groep, die normaliter koest gehouden werd middels de staatspropaganda van de NOS, kon nu via sociale media – met name Facebook – in hun eigen, informatievere en waarheidsgetrouwere, nieuwsgaring voorzien. Hierdoor waren ze niet meer te manipuleren en dat heeft het politieke establishment – inclusief de SP – beangstigd. De aanhoudende demonstraties in verschillende grote steden, de Turks Nederlandse nieuwswebsites (zoals DutchTurks.nl en Turks.nl) die men massaal bezocht en de zelfgeschreven artikelen/columns waarin de agressie van Israël ongecensureerd aangekaart werd, onthulden dat de Nederlandse media het lijden van de Palestijnen bagatelliseerde. Plots zag men honderdduizenden Nederlandse staatsburgers als een gevaar voor de goede betrekkingen tussen Nederland en Israël. Toen opeens stak IS haar barbaarse kop op en dit was kennelijk het juiste moment om te zorgen dat, in het geval van Turks Nederlandse jongeren – waarvan de hoogopgeleiden een belangrijke politieke machtsfactor in Nederland zouden kunnen vervullen – de potentiële verhoging van de organisatiegraad van deze groep, met een van tevoren gewenst onderzoeksresultaat, in de kiem gesmoord moest worden.
De politieke realiteit was dat Nederlandse moslims in hun hele geschiedenis in Nederland, niet effectiever zijn geweest in het verheffen van hun stem en hun mobilisatie, dan tijdens de Gaza-oorlog van 2014. Pas nu begint de Haagse elite zich te realiseren dat er een grote groep ‘allochtonen’ aankomt die qua mentaliteit een product is van Wildersiaanse retoriek: “Wil je het frontaal? Dan zul je het frontaal krijgen!” Deze generatie ziet in een Aboutaleb, Arib, Azmani, Bashir, Cegerek, Günal, Karabulut, Klaver, Marcouch, Mohandis en zoveel meer politici van allerlei ‘allochtone’ allure, een stel beroepsallochtonen die de schijn wekken dat er louter twee smaken bestaan: zij als zelfbenoemde voorhoede en de irrationele onderklasse. Deze politici schieten in niveau en moraal ernstig tekort en hebben niet de visie van de grotere groep. Die overigens niet in te delen valt in alleen een onderklasse, aangezien er veel hoogopgeleide professionals tussen zitten. Hun idealen kunnen ze niet verwoorden, omdat zij conformistisch zijn en over de rug van anderen zichzelf verrijken. Ze lopen al jaren braaf en gewillig aan de ketting van de rioolrechtse status quo en dat zullen ze blijven doen indien ze niet geëxposeerd worden voor wie ze zijn.
Damage Control voor de PvdA
Óók buiten de politieke machtscentra is er een Turks Nederlandse leiderschapspoel aan het ontstaan, die maar al te graag als handlanger van het politieke establishment wil fungeren. Op het moment dat het Turks Nederlands Tegenluid – TNT – zich ging roeren in de discussie rondom het Motivaction-onderzoek, is dat ongetwijfeld met de beste bedoelingen gebeurd, maar het werd al snel duidelijk dat TNT een vehikel voor het promoten van carrièrekansen binnen de PvdA bleek te zijn. Eén simpel excuus vragen van Asscher zagen leidende figuren binnen TNT als een politieke onmogelijkheid. Er moest aan damage control gedaan worden voor de kroonprins van de PvdA, omdat hij als doorgewinterde politicus natuurlijk allang wist dat er een enorme politieke ‘fall-out’ zou komen. Men manoeuvreerde zichzelf bewust of onbewust op Asscher’s spinnenweb en bleef er mak en lam liggen.
Dit hele gebeuren met betrekking tot het Motivaction-onderzoek heeft aangetoond dat de Turks Nederlandse gemeenschap vrij gemakkelijk gemuilkorfd kan worden en geen sluwe leiders heeft. Verschillende Turks Nederlandse organisaties en studentenverenigingen hebben hun handtekening onder een krakkemikkige persverklaring gezet. Een verklaring die nota bene maanden van tevoren was opgesteld, waar niet eens het woord ‘excuses’ in voorkomt en men gemakshalve pleit voor het faillissement van Motivaction. Terwijl de directeur van Motivaction tegen Asscher had gezegd niet met de onderzoeksresultaten van het onderzoek naar buiten te treden, voordat er grondiger en nader onderzoek was verricht. Op het moment suprème, dus vlak voor de publicatie van de persverklaring, heeft Turks.nl een peiling gehouden met de vraag: “indien het onderzoek wetenschappelijk gezien niet klopt, moet Asscher dan zijn excuses aan Turks Nederlandse jongeren bieden?” Meer dan 95% van de mensen die gereageerd heeft, was vóór een excuses van Asscher. Dezelfde peiling is een dag erna door DutchTurks uitgevoerd en daar kwam uit dat 85% van de respondenten excuses van Asscher wilde en als hij dat niet zou doen, zelfs zijn aftreden eiste. De uitslag van de peiling werd niet meegenomen in de persverklaring en nu duidelijk is geworden dat Asscher ronduit gelogen heeft, is het oorverdovend stil vanuit de TNT-hoek die geen excuses van Asscher wilde. Wil je waarlijk kritisch zijn en de belangen van je gemeenschap goed behartigen, dan moet je op persoonlijk vlak geen enkele afhankelijkheid hebben van degenen die je behoort te bekritiseren.
Glibberige Vingers
Asscher heeft in al die jaren dat hij minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid is, nauwelijks iets voor elkaar gekregen met betrekking tot racisme-bestrijding. Indien Asscher dezelfde energie, die hij aangewend heeft om een complete gemeenschap zwart te maken, zou steken in het aanpakken van racisme op de werkvloer, dan had hij enigszins serieus genomen kunnen worden als minister. Helaas blijft Asscher er koppig voor kiezen om zijn energie doelbewust op een andere wijze in te zetten en dit stigmatiserend handelen had voordelen voor hem, waaronder het verhullen van zijn eigen visieloos integratiebeleid. Een minister, nota bene een vicepremier, die racisme juíst in de hand werkt met zijn onderzoekjes, is überhaupt niet de aangewezen voorman die racisme zou moeten aanpakken of met een fluwelen handschoen behandeld dient te worden. Een wolf in schaapskleren, die de ‘verontruste onschuld’ probeert uit te hangen, moet ontmaskerd worden voor de wolf die hij is en hoewel Argos TV dat onomstotelijk gedaan heeft, was er geen enkele (grote) krant die hier aandacht aan besteed heeft. In Nederland licht de vicepremier de boel op, misbruikt honderdduizenden mensen voor eigen politiek gewin en komt er niet eens met een tik op zijn glibberige vingers mee weg. Dát is journalistiek Nederland anno 2015 voor u! Argos TV heeft iedereen laten zien dat de Nederlandse media een enorm grote rol speelt in het hanteren van schijnwerkelijkheden en burgers die niet kritisch genoeg zijn, zullen opgelicht blijven worden door politici in samenwerking met hun ingebedde mediahandlangers.
Verhoging Organisatiegraad
Asscher’s streken zijn een vicepremier onwaardig en hij kan er niet meer omheen om zijn excuses te bieden aan Turks Nederlandse jongeren die hij onbeschaamd misbruikt heeft. Hij heeft gelogen, heeft de boel gemanipuleerd en gaf anderen de schuld van zijn foutief handelen. Voor minder zijn ministers afgetreden. Waarom kunnen wij dan niet als Turks Nederlandse gemeenschap met een vuist op tafel slaan en excuses eisen van Asscher, laat staan zijn aftreden? Dat lukt ons vooralsnog niet, omdat we geen integere, competente en dappere leiders hebben die persoonlijke belangen niet laten meespelen in hun leiderschapsfunctie. De kunst is om een eenheid te vormen en opportunisten uit ons midden te weren. We slaan onszelf op de borst dat we relatief veel organisaties hebben, maar onze organisatiegraad is op zijn best matig te noemen. De Asscher’s en hun ‘PvdA-huisallochtonen’ zullen er altijd zijn, maar wij dienen nu meer dan ooit de noodzaak in te zien van het verhogen van onze organisatiegraad, zodat we over vijf jaar niet onderaan de maatschappelijke ladder staan, maar bovenaan. Die organisatiegraad moet zó hoog zijn dat indien een minister het in zijn/haar hoofd haalt om iets soortgelijk te flikken bij Turkse Nederlanders in de toekomst, zijn/haar politieke carrière voorbij is voordat hij/zij ‘sorry’ kan zeggen. Elke gemeenschap verdient haar leiders. Aan u de keuze: wilt u laffe opportunisten of competente leiders?
