U bent al een aantal jaar in uw functie en u heeft tezamen met de premier al zeer goede positieve resultaten behaald. Vele veranderingen en belangrijke wetswijzigingen heeft u doorgevoerd. Massa’s mensen uit het ambtenaar circuit zijn ontslagen en vervangen door nieuwe mensen. Met de huidige wet en regelgeving en al dat nieuwe personeel zou Turkije nu een heel positief florissant resultaat moeten hebben in de staatskas. Turkije is een vergeleken met andere landen een van de weinige landen waar de crisis nog niet is losgeslagen en is een zeer populair handelsland met een bloeiende economie en een uitstekende strategische ligging.
Alleen moet ik teleurstellend vaststellen dat het nog niet zo goed gaat als men zou verwachten en zou moeten kunnen gaan. Het probleem ligt niet aan U of aan de huidige wet en regelgeving, nee het ligt aan het feit dat met het veranderen van al die regels de mentaliteit van het volk nog niet is veranderd. En daar het grootste deel van het volk helaas een mentaliteit bezit die geen positieve invloed heeft maar in feite vijanden van hun eigen vaderland zijn zal het heel lang duren wil de bureaucratie en het nemen van steekpenningen, werk niet naar behoren uitvoeren en andere duistere praktijken een zeldzaamheid gaan volgen.
Neem nu de politie als voorbeeld. Natuurlijk is de verhouding burger en politie vele malen verbeterd en de kans dat je wordt aangehouden omdat meneer de agent zin heeft in een bord soep is ook niet meer zo erg aanwezig tenminste in de grote steden. Nu worden de burgers gewoon met rust gelaten, soms zelfs teveel met rust gelaten maar nu zie ik tot mijn verbazing dat zeker met het mooie weer de beste heren politieagenten uitgebreid in parken en bossen samenscholen en theekransjes houden. De uren dat zij geacht worden te werken voor hun boterham is dat voor hen betaalde rust.
Natuurlijk wil ik ze niet allemaal over 1 kam scheren maar dit maal hebben de ambtenaren weer een andere manier gevonden om op een makkelijke manier aan hun inkomen te komen. Devlet odesin!( laat de staat maar betalen!) Natuurlijk waarom niet? Waarom zou je een onderdeel bijdragen aan je vaderland, aan het land van je nakomelingen. Waarom zou je willen dat het een hele gezonde economie heeft en heel sterk in zijn schoenen staat. Je grootste vijand slaapt vaak onder je eigen dak!!! Dat is wat nu aan de gang is. Maar is er een oplossing? Natuurlijk heb ik hierover nagedacht voordat ik uberhaubt besloot om U te schrijven. Of het een garantie is op een betere en mooiere toekomst van Turkije weet ik natuurlijk niet. Maar een kans is het wel.
Niet alleen voor Turkije als land zijnde ook voor de vele Turken die in Europa leven. De in Europa levende jongere generatie heeft vaak meer hart voor zijn vaderland dan de inwoners van Turkije. En hun toekomst in Europa is ook niet zo rooskleurig. Buiten het economische feit heb je nu de steeds heviger wordende racisme. Het is voor een jongere van buitenlandse afkomst echt geen pretje meer. Natuurlijk beleeft ieder het anders maar ik weet dat er veel jongeren zijn die graag terug naar Turkije zouden willen, mits ze een goede vaste baan hebben. Deze jongeren zijn heel vaak goed opgeleide jongeren. Van deze jongeren zou u het moeten hebben. U zou die jongeren die in Europa met de nek aangekeken worden moeten oproepen om zich in Turkije te vestigen. Bied deze jongeren een kans om als ambtenaar ( vooral hogere functies) aan de slag te gaan geef ze een goed contract en goed salaris en desnoods ook onderdak, of nog aantrekkelijker onthef ze van hun dienstplicht! Als deze jongeren die in Europa zijn opgegroeid, die weten hoe het systeem werkt en dat het niet alleen van de regering uit kan komen, die wel hun handen voor hun vaderland uit de mouwen willen steken in Turkije aan de slag kunnen dan zult U zien dat deze jongeren de verandering in mentaliteit zullen voorspoedigen. En Turkije binnen enkele jaren het grootste machtigste en economisch gezondste land ter wereld zal zijn. En Europa?Wat gebeurd ermee als er zoveel goed opgeleide jongeren vertrekken? Ja , dat is toch wat veel mensen willen? Nou dan
Groet,
Ingrid