Dat laat Ali İhsan Yavuz, vicevoorzitter van de grootste partij van het land, weten.

De AK Partij diende sinds de dag na de verkiezingen al veel bezwaren in bij de Turkse kiesraad nadat bekend werd dat de oppositiepartij CHP de grootste was in de stad. Daarmee verloren de conservatieven hun macht in Istanbul die zij in 1994 hadden gekregen met de huidige president Erdogan als burgemeester.

Eerder werden de ongeldige stemmen opnieuw geteld. Na het tellen van ruim 300.000 stemmen daalde het verschil tussen de CHP en de AK Partij van ongeveer 24 duizend stemmen naar 14 duizend stemmen.

Volgens de AK Partij is er sprake van fraude in veel van de ruim 30 duizend stembussen in de stad. Zou zouden er duizenden stemmers zijn ‘verplaatst’ naar gemeenten om de CHP te versterken. Ook zouden stemmen van de AK Partij zijn geregistreerd onder andere partijen. De partij diende een verzoek in om alle stemmen opnieuw te laten tellen, maar dat werd afgewezen door de kiesraad.

De Hoge Kiesraad (YSK) gaf de AK Partij gisteren toch deels gelijk en besloot dat de stemmen in 51 stembussen opnieuw geteld moeten worden. De AK Partij kon enkel voor deze stembussen daadwerkelijke bewijzen leveren. De YSK heeft nog geen uitspraak gedaan over één gemeente in de stad, namelijk Buyukcekmece. Daar wordt onderzocht of er daadwerkelijk sprake was van fraude door middel het onwettig verplaatsen van stemmers.

Opnieuw

Vandaag laat de AK Partij weten dat het zinloos is om slechts 51 stemmen te tellen. Spoedig zullen zij een nieuw bezwaar indienen bij de hoge kiesraad met het verzoek om de verkiezingen opnieuw te houden in Istanbul.

Het bericht Officieel: AK Partij eist nieuwe verkiezingen Istanbul verscheen eerst op Turks.nl.

Turkse burgemeesters mogen beginnen aan hun ambtsperiode na het ontvangen van hun mandaat. Dat wordt meestal enkele dagen na de verkiezingen uitgereikt, omdat er vaak bezwaarprocedures en hertellingen lopen.

Mansur Yavaş mazbatasını aldı, "Darısı İstanbul için olsun" dedi https://t.co/p2Jpn70u5r pic.twitter.com/TueChG3iD8

— BBC News Türkçe (@bbcturkce) April 8, 2019

Gisteren diende de verliezende AK Partij van president Erdoğan nog een verzoek in bij de provinciale verkiezingsraad om alle stemmen in Ankara opnieuw te laten tellen, wat werd afgewezen. Niet lang daarna maakte Yavaş bekend dat hij zijn mandaat mocht ophalen, wat hij maandagochtend ook deed.

Yavaş

Na 25 jaar zal Ankara weer een burgemeester krijgen van seculiere sociaaldemocraten. In 1994 werd Melih Gökçek verkozen tot burgemeester en sindsdien wist hij elke verkiezingen te winnen.

Vorig jaar nam hij gedwongen ontslag, wat zijn partijleider Erdoğan had geëist. Mustafa Tuna, burgemeester van een deelgemeente van Ankara nam zijn taken over tot de verkiezingen.

Tuna mocht echter niet meedoen met de verkiezingen. Die taak kreeg Mehmet Özhaseki, die eerder burgemeester was van Kayseri en minister was.

Özhaseki bleek minder populair dan Yavaş, die voor de derde keer meedeed met de verkiezingen in Ankara. Yavaş deed in 2009 mee namens de nationalistische MHP, nadat hij tien jaar lang burgemeester was geweest van Beypazarı, een deelgemeente van Ankara.

Hij verloor in 2009, net als in 2014, toen hij zich kandidaat stemde namens de sociaaldemocratische CHP. Pas bij de derde keer was het raak en won hij de verkiezingen.

Istanbul

In Istanbul is het verkiezingsproces uitgelopen op een drama. Nadat bijna alle ongeldige stemmen zijn geteld blijkt dat CHP-kandidaat Imamoğlu alsnog voorstond op AKP-kandidaat Binali Yıldırım met zo’n 15 duizend stemmen.

Het is onduidelijk wanneer en of Imamoğlu zijn mandaat krijgt. Volgens de AK Partij zijn de verkiezingen in Istanbul de meest twijfelachtige in de geschiedenis van Turkije. Er zou op grote schaal fraude zijn gepleegd.

Tegelijkertijd eist CHP dat Imamoğlu zijn mandaat krijgt en zijn ambt kan bekleden.

Het bericht Verkiezingsraad roept Mansur Yavaş uit tot burgemeester hoofdstad verscheen eerst op Turks.nl.

Volgens de laatste cijfers van de verkiezingsraad heeft CHP-kandidaat Ekrem Imamoğlu 16.442 meer stemmen behaald dan AKP-kandidaat Binali Yıldırım. Ruim 70% van de ongeldige stemmen zijn inmiddels geteld.

AK Parti Genel Başkan Yardımcısı Ali İhsan Yavuz: İstanbul'da tüm ilçelerde bütün oyların yeniden sayılması için bugün YSK'ye başvuracağız. Şuan aradaki oy farkı 16 bin 442'ye düştü.https://t.co/tSZOoA8aua

— Yeni Şafak (@yenisafak) April 7, 2019

“Er zit iets hierachter. Er zitten geplande en georganiseerde dingen hierachter”, zegt de vicevoorzitter van de AK Partij van president Erdoğan.

Ondanks dat de oppositiekandidaat Imamoğlu een redelijke voorsprong heeft sinds 100% van de stemmen zijn geteld vorige week zondag, heeft de verkiezingsraad Imamoğlu nog altijd niet tot burgemeester uitgeroepen. Verwacht wordt dat de verkiezingsraad wacht tot alle bezwaren zijn afgehandeld.

Imamoğlu zelf heeft zich al uitgeroepen tot burgemeester van de metropool Istanbul. Hij noemt zich zodanig op zijn social media profielen en op banners die door de provincie worden opgehangen.

Critici verwijten de verkiezingsraad van een dubbele maat en verwijzen naar de vorige burgemeesterverkiezingen in Ankara, toen er sprake was van een soortgelijke situatie. Toen won AKP-kandidaat Melih Gökçek met zo’n 30 duizend stemmen meer dan oppositiekandidaat Mansur Yavaş. Ondanks gaande hertellingen en bezwaarprocedures riep de verkiezingsraad Gökçek uit tot burgemeester op 5 april. Pas in mei werden de definitieve resultaten van de verkiezingen bekend.

De oppositie eist dat Imamoğlu het mandaat krijgt om benoemd te kunnen worden tot burgemeester, terwijl de AK Partij als standpunt heeft dat de bezwaarprocedures afgewacht dienen te worden. Tegelijkertijd spreekt de partij over ‘de meest twijfelachtige verkiezingen in de geschiedenis van de Turkse republiek’.

Het bericht AK Partij eist hertelling alle stemmen in heel Istanbul verscheen eerst op Turks.nl.

Sonhaber.eu meldt dat Turan, die in 1986 naar Nederland kwam, 18 jaar lang heeft gewerkt bij de afdeling personeelszaken bij de gemeente Delft.

Sayın Kaymakamımız Fatih KAYABAŞI 31 Mart 2019 Mahalli İdareler Seçiminde Küre Belediye Başkanı olarak seçilen Salih TURAN'ı Belediye'de ziyaret etti.Hayırlı olsun dileklerini iletti. pic.twitter.com/giwMqIjVyO

— Küre Kaymakamlığı (@KureKaymakamlik) April 4, 2019

In 2014 remigreerde Turan naar Turkije en onlangs stelde zich kandidaat namens de AK Partij van president Erdoğan en kreeg 576 stemmen, die genoeg waren om de verkiezingen te winnen van het kleine stadje.

De kersverse burgemeester zegt dat hij de ervaring die hij heeft opgedaan in de 28 jaar dat hij in Nederland heeft geleefd, wil gebruiken voor Küre.

Turan zou tevens in Nederland actief zijn geweest voor de Turkse Federatie Nederland en Diyanet, het Turkse presidium voor Religieuze Zaken.

Hij is getrouwd en heeft drie kinderen en is tegenwoordig zakenman.

Zijn verkiezing kan best een succes worden genoemd. Küre was de afgelopen tien jaar in handen van MHP, die nu een alliantie heeft met de AK Partij. Voor het eerst sinds de oprichting van de AK Partij heeft de partij een burgemeester geleverd in Küre.

Het bericht Turkse Nederlander verkozen tot burgemeester verscheen eerst op Turks.nl.

Volgens de eerste resultaten verloor de AK Partij de lokale verkiezingen in Istanbul. CHP-Kandidaat Imamoglu staat, ondanks hertellingen, nog steeds voor met ruim 18 duizend stemmen. In enkele gemeenten zijn de hertellingen nog bezig.

Herverkiezing

De AK Partij heeft een verzoek ingediend met als argument dat er in Büyükçekmece, een deelgemeente van de stad, veel kiezers onwettig waren geregistreerd. Daarmee kon dus fraude worden gepleegd. Het verzoek is enkel voor herverkiezingen in de deelgemeente en niet in de hele provincie Istanbul.

Oppositiepartij CHP won in Büyükçekmece met 50,3% van de stemmen. De AK Partij staat op plaats 2 met 47,5%. Er zijn zo’n 175 duizend kiesgerechtigden in de gemeente.

Het is nu aan de lokale kiesraad om te bepalen of er genoeg bewijs is om de klacht in behandeling te nemen. Verwacht wordt dat de CHP hiertegen protesteert.

Update 12:30: De lokale kiesraad heeft het verzoek van de AK Partij verworpen. De AK Partij kan nog een nieuw verzoek indienen bij de landelijke kiesraad YSK.

Het bericht AK Partij wil herverkiezing in Istanbul verscheen eerst op Turks.nl.

De AK Partij eiste dat alle stemmen in de metropool opnieuw geteld zouden worden. De Turkse kiesraad heeft ingestemd met een hertelling in de districten Fatih, Beykoz, Çekmeköy, Şile, Bayrampaşa en Çatalca. In Beykoz zijn 5.352 stemmen ongeldig verklaard, terwijl in Çekmeköy 5.684 stemmen ongeldig zijn verklaard.

İstanbul'un 3 ilçesinde geçersiz oylar yeniden sayılacak https://t.co/UPrY4VDg5s pic.twitter.com/62R4KUiQ4z

— NTV (@ntv) April 2, 2019

Volgens cijfers van de Turkse kiesraad heeft İmamoğlu 4.170.483 stemmen gekregen, terwijl Yıldırım 4.147.561 stemmen behaalde. Het verschil bedraagt 22.922 stemmen. Verwacht wordt dat dit aantal nog zal veranderen gezien bij enkele stembussen verkeerde cijfers zijn doorgegeven aan de kiesraad.

İmamoğlu

İmamoğlu heeft ondertussen de winst al opgeëist en vertrok dinsdag naar Ankara om respect te betuigen aan Atatürk, oprichter van de republiek Turkije en een bezoek te brengen aan de leiders van oppositiepartijen CHP en IYI Parti. Op zijn social media profielen heeft hij zijn biografie aangepast naar ‘Burgemeester van Grootgemeente Istanbul’.

Bugün ailemle beraber Anıtkabir'i ziyaret ederek Atamızın manevi huzurunda Anıtkabir Özel Defteri'ni imzaladım. pic.twitter.com/4nrcUquYcC

— Ekrem Imamoglu (@ekrem_imamoglu) April 2, 2019

Het bericht Bezwaren AK Partij aangenomen: hertelling in Istanbul verscheen eerst op Turks.nl.

Istanbul

De grootste verrassing is mogelijk de (voorlopige) nederlaag in Istanbul: Sinds 1994 werd de stad bestuurd door conservatieven. Toen won Erdoğan de verkiezingen en sindsdien zijn de conservatieven aan de macht. Nu heeft na 25 jaar weer voor het eerst een kandidaat van de seculieren de verkiezingen gewonnen. De laatste keer was in 1989 toen Nurettin Sözen van de sociaaldemocratische SHP de verkiezingen won.

De AK Partij heeft echter bezwaar ingediend en claimt dat zij eigenlijk gewonnen hebben omdat veel stemmen verkeerd doorgevoerd zouden zijn. De bezwaarprocedure duurt in totaal 12 dagen. Het burgemeesterschap van de grootste stad van het land wordt gezien als een van de belangrijkste posities in Turkije.

Ankara

Ook heeft de AK Partij verloren in de hoofdstad Ankara. Ook in Ankara was sinds 1994 een conservatieve burgemeester aan de macht. Melih Gökçek bleef in tegenstelling tot Erdoğan echter burgemeester en won elke verkiezing sinds 1994, totdat hij vorig jaar onder druk van partijleider Erdoğan ontslag moest nemen.

Hij werd vervangen door Mustafa Tuna, een burgemeester van een district van Ankara. Na 25 jaar heeft de een kandidaat van de seculieren, de nationalistische Mansur Yavaş de verkiezingen gewonnen. Dit was de derde opeenvolgende poging van Yavaş. De eerste poging was namens de nationalistische MHP.

Ook veel steden, waar de AK Partij populair was, zijn nu verschoven naar de CHP of naar de nationalistische partij MHP. De AK Partij vormt weliswaar een alliantie met de MHP, maar toch verloor de regeringspartij in meerdere steden waar beide partijen een kandidaat hadden. Zo was Kastamonu de afgelopen verkiezingen een AKP-bolwerk. Dat is veranderd.

Sailliant detail: Als de resultaten niet veranderen heeft de oppositie de grootste drie steden in handen. Iets wat de AK Partij nooit is gelukt, omdat Izmir (de derde grootste stad van Turkije) een CHP-bolwerk is.

Zie hieronder een lijst van de steden die de AK Partij verloor aan een oppositiepartij:

Ankara: CHP
Amasya: MHP
Antalya: CHP
Ardahan: CHP
Artvin: CHP
Bayburt: MHP
Bilecik: CHP
Bolu: CHP
Çankırı: MHP
Erzincan: MHP
Istanbul: CHP
Kastamonu: MHP
Kirsehir: CHP
Kütahya: MHP

In de volgende steden is de AK Partij juist de winnaar, vergeleken met de verkiezingen in 2014:

Ağrı (van HDP)
Bitlis (van HDP)
Giresun (van CHP)
Isparta (van MHP)
Karaman (van MHP)
Şırnak (van HDP)
Zonguldak (van CHP)

MHP

Ook de MHP verloor enkele belangrijke gemeenten aan andere partijen. Terwijl sommige gemeenten naar partner AKP gingen, verloren zij ook in belangrijke steden als Adana en Mersin. Het meest pijnlijke verlies is Kars: daar ging de gemeente naar de PKK-sympathisante partij HDP.

De verkiezingen in Iğdır leken gisteravond beslist in het voordeel van MHP. Het volk ging daarop massaal de straat op omdat MHP al tien jaar geen burgemeester kan leveren ten koste van PKK-sympathisante partijen. Laat in de nacht maakte staatspersbureau Anadolu echter bekend dat HDP de winnaar bleek. MHP heeft bezwaar ingediend tegen de resultaten.

Adana: CHP
Isparta: AK Partij
Karaman: AK Partij
Kars: HDP
Mersin: CHP

Het bericht AK Partij verloor deze gemeenten aan oppositie verscheen eerst op Turks.nl.

In de vorige lokale verkiezingen zagen we geen verrassingen. Bijna in alle grote steden was de AK Partij de grootste en de CHP domineerde in steden als Izmir en Eskisehir.

De afgelopen week publiceerden meerdere bedrijven hun uitslagen van hun opiniepeilingen. Terwijl een deel van de enquêtes menen dat de AK Partij en de MHP zullen winnen, zeggen anderen dat het een nek-aan-nek race wordt of dat de CHP zal winnen in Istanbul en Ankara, de belangrijkste steden van het land.

Na vele enquêtes reageerde president Erdogan kritisch: hij vindt dat veel onderzoeksbedrijven teleurgesteld zullen worden nadat de uitslagen bekend worden gemaakt. MHP-leider Bahceli wil zelfs dat de bedrijven worden vervolgd als het blijkt dat ze de uitslagen niet goed hebben geraden.

Tijdens de vorige (presidents)verkiezingen waren de onderzoekers de grote verliezers. Terwijl zij meenden dat de nieuwe president bepaald zou worden in de tweede ronde, won Erdogan overtuigend in de eerste. Achteraf bleek dat een groot deel van de zwevers toch kozen voor de zittende president.

Hieronder zijn de resultaten te vinden van een opiniepeiling door het bedrijf ORC, die veel uitslagen goed kon schatten. Het wordt snel duidelijk dat het een nek-aan-nek race gaat worden, maar de AK Partij blijft de winnaar, aldus ORC.

Turkije Algemeen

Tijdens de lokale verkiezingen in 2014 waren de AK Partijen de MHP (Cumhur Ittifaki) samen goed voor 54,4% van de stemmen. Het lijkt erop dat het resultaat van toen wordt behouden. De CHP kreeg toen 26% van de stemmen. De IYI parti bestond toen nog niet, dus we kunnen geen vergelijking maken tussen de resultaten van de allianties van toen en die van nu.

Istanbul

In de afgelopen weken won CHP-kandidaat Imamoglu heel wat popuariteit. Volgens ORC is dat toch niet genoeg. Oud-premier en oud-minister van infrastructuur Binali Yildirim lijkt te gaan winnen:

Ankara

Sinds het bestaan van de AK Partij werd de hoofdstad bestuurd door een lid van de partij. Daar lijkt geen verandering in te komen. Toch kan het nog spannend worden.

Izmir

Het is de AK Partij nog niet gelukt om Izmir te veroveren tijdens een lokale verkiezing. De modernste stad van het land blijft de CHP trouw.

Adana

De MHP van de Cumhur-alliantie met AK Partij is de grootste in Adana. Het lijkt erop dat de CHP geen kans maakt:

Eskisehir

Het wordt spannend in Eskisehir. Hoewel CHP de afgelopen verkiezingen domineerde in de stad, komt de AK Partij in de buurt.

Bursa

ORC nam de grote stad Bursa niet mee tijdens hun laatste opiniepeiling. Maar een maand terug beweerden zij dat de AK Partij hier verliest. Met 36,5% is de CHP-kandidaat daar het populairst.

Het bericht Turkije naar de stembus: dit zeggen de enquêtes verscheen eerst op Turks.nl.

Nationalisten van de MHP sloten na de mislukte couppoging in 2016 een verbond met hun voormalige rivaal, de conservatieve AK Partij. Een deel van de nationalisten was het daar niet mee eens en stapten uit de partij om vervolgens de IYI Parti, momenteel de vijfde grootste partij van Turkije, op te richten.

Bahçeli, ‘ittifak bitmiştir’ https://t.co/kuKPRpY09F

— Kartal 24 (@Kartal24com) October 23, 2018

Dankzij steun van de MHP stapte Turkije in 2017 over naar een presidentieel systeem en won Erdoğan de verkiezingen eerder dit jaar en werd daarmee zowel staatshoofd als regeringsleider. Hij werd de machtigste leider van Turkije sinds Atatürk, de oprichter van de republiek Turkije.

In het parlement kreeg de AK Partij echter minder stemmen, waardoor de partij voor het eerst sinds de oprichting geen absolute meerderheid kreeg in het parlement. MHP stond informeel garant om alsnog de benodigde meerderheid te krijgen voor wetsvoorstellen.

Veel maakt het niet uit, gezien de regering gebonden is aan de president in plaats van aan het parlement. Daarnaast kan de president zelf ook wettelijke regelingen invoeren.

Amnestiediscussie

Al enkele weken is het roerig in de politiek. De nationalisten van de MHP willen met een amnestie ‘lotveroordeelden’ uit de gevangenis halen. Gisteren verklaarde Erdoğan geen voorstander te zijn van een dergelijke amnestie.

Daarop verklaarde Bahçeli vanochtend dat de geplande samenwerking voor de gemeenteraadsverkiezingen volgend jaar met de AK Partij geen doorgang meer kan vinden. De nationalisten blijven achter hun wetsvoorstel staan.

Het bericht Nationalistische MHP beëindigt samenwerking met AKP verscheen eerst op Turks.nl.

Drie leden van de regerende AK Partij zijn doodgeschoten. Er zijn acht gewonden.

AK Parti Şanlıurfa Milletvekili Yıldız ve beraberindekiler Suruç'ta saldırıya uğradı, yaralıların ilk müdahalesi hastanede yapıldı https://t.co/K80ob8b3OP pic.twitter.com/u1T6Xk3wLr

— ANADOLU AJANSI (@anadoluajansi) June 14, 2018

AK Partij-parlementslid Ibrahim Halil Yıldız was op campagne in de stad, toen een discussie ontstond met een groep tegenstanders. De discussie laaide echter op en uiteindelijk werden er wapens bij gepakt.

Turkse media melden dat drie leden van de AK Partij zijn doodgeschoten.

Minister Fatma Betül Sayan Kaya van Familiezaken liet weten dat een van de doden het broertje was van de parlementariër. Onder de gewonden zijn vier van zijn broers. Twee gewonde broers zijn er slecht aan toe.

Er zijn veel politie-eenheden gezonden naar het gebied.

Verkiezingen

Op 24 juni kiest Turkije een president en een nieuw parlement. In Nederland kan er vanaf morgen tot en met 19 juni worden gestemd.

Het bericht Politieke campagne eindigt in bloedbad: doden en veel gewonden verscheen eerst op Turks.nl.

Net als bij de vorige verkiezingen meldde Tatlıses zich om op de kandidatenlijst te komen van de regerende AK Partij voor de parlementsverkiezingen. En ook net als de vorige keer, kwam hij niet op de lijst, ondanks dat hij vaak te zien is met partijleider Recep Tayyip Erdoğan.

İbrahim Tatlıses, listede yer almadı https://t.co/4J6ZlLLxMc pic.twitter.com/NtcywDEnbZ

— CNN Türk (@cnnturk) May 21, 2018

Ook de bekende oud-voetballer Tanju Çolak, ook wel bekend als de beste topscorer in de Turkse geschiedenis, haalde de lijst niet. In het seizoen 1987/1988 scoorde hij 39 doelpunten. Tot op de dag van vandaag wist niemand vaker te scoren.

Sofuoğlu

Wie de lijst wel haalde was oud-motorcoureur Kenan Sofuoğlu. Eerder deze maand stopte hij met zijn carrière op verzoek van president Erdoğan. Sofuoğlu staat op nummer 3 als afgevaardigde van Sakarya, waar hij vandaan komt.

De kans dat Sofuoğlu daadwerkelijk het parlement in komt is redelijk groot. De laatste verkiezingen won de AK Partij namelijk 5 zetels in Sakarya. Als dat de AK Partij weer lukt, komt de oud-motorcoureur daadwerkelijk het Turkse parlement in.

Het bericht AK Partij weigert Ibrahim Tatlıses alweer verscheen eerst op Turks.nl.

Maandag kwamen tientallen Palestijnen om en duizenden raakten gewond vanwege beschietingen door Israëlische soldaten in Gaza. Palestijnen demonstreerden vanwege de 70e verjaardag van de staat Israël.

Turkije reageerde fel op de situatie in Gaza. In eigen land werden drie dagen van nationale rouw uitgeroepen. Daarnaast werd de ambassadeurs in Tel Aviv en Washington teruggeroepen.

De Israëlische ambassadeur in Turkije werd het land uit gestuurd en de Turkse president gebruikte keiharde woorden richting de Israëlische premier Netanyahu.

Israël heeft intussen de Turkse consul-generaal in Jeruzalem (voor Palestina) gevraagd het land te verlaten en de Israëlische minister van Landbouw heeft aangegeven dat de import van landbouwproducten uit Turkije is gestopt.

Daarop heeft Turkije de Israëlische consul ook het land uit gestuurd.

Parlement

De Turkse regering staat niet alleen in haar standpunt over het bloedbad in Gaza. De oppositie heeft zich ook fel uitgelaten over de moorden door het Israëlisch leger.

De oppositie riep op om de deals met Israël op te schorten en deed daartoe een voorstel. De regerende AK Partij stemde echter tegen het voorstel.

İsrail anlaşmalarının iptali önergesine AKP'den rethttps://t.co/1KU4lc3Sxb pic.twitter.com/GzpOVrWuFX

— Cumhuriyet (@cumhuriyetgzt) May 15, 2018

Vrijdag houdt de AK Partij een grote bijeenkomst om solidariteit te tonen met de Palestijnse zaak. Er worden honderdduizenden, dan wel miljoenen mensen verwacht bij de bijeenkomst.

Alleen felle anti-regeringsmedia hebben over de weigering van het voorstel gedeeld. Uitzondering is Amerika-correspondent Ragip Soylu van de pro-regeringskrant Sabah. Hij deelde erover op Twitter:

Turkish opposition in the parliament drafted a law to sanction Israeli government and cut all the diplomatic ties over Gaza crisis.

Turkish ruling party refused to ratify the law.

The condemnation of Israel in Turkey is unanimous across the party aisles

— Ragıp Soylu (@ragipsoylu) May 15, 2018

Op bladzijde 27 van de notulen van de zitting in het Turkse parlement dinsdag is de weigering van de AK Partij tegen het besluit te lezen. (Klik hier voor de notulen)

Filistinlilerin katledilmesi sonrası Mavi Marmara Anlaşması dahil İsrail ile yapılan anlaşmaların iptal edilmesi önerisi AKP oylarıyla reddedildi. AKP İsrail ile anlaşmaya devam dedi. pic.twitter.com/rnJA8kh97M

— Ali ŞEKER (@draliseker) May 15, 2018

Het bericht AK Partij weigert deals met Israël op te schorten verscheen eerst op Turks.nl.

Voor het eerst sinds Turkse burgers zelf een president mogen kiezen, doen er meer dan drie kandidaten mee. De vorige verkiezingen in 2014 waren huidig president Recep Tayyip Erdoğan, Ekmeleddin Ihsanoğlu (kandidaat namens MHP en CHP) en Selahattin Demirtaş kandidaat, waarbij Erdoğan 51,79% van de stemmen kreeg.

Vier jaar later ziet het politiek stelsel er heel anders uit. De nationalistische partij MHP is uit de oppositie gestapt en heeft een alliantie gevormd met de regerende AK Partij. Oud-presidentskandidaat Ihsanoğlu is inmiddels MHP-parlementariër en gaf aan te zullen stemmen op zijn voormalige rivaal Erdoğan. MHP steunt Erdoğan namelijk in deze verkiezingen.

Deze verkiezingen zijn dan ook veel belangrijker dan de vorige verkiezingen, want de winnaar wordt zowel regeringsleider als staatshoofd.

De grootste oppositiepartij CHP heeft geen alliantie gevormd met andere partijen voor de presidentsverkiezingen. De partij schoof parlementariër Muharrem Ince naar voren in de race.

HDP, die door veel Turken wordt gezien als de politieke tak van de terreurbeweging PKK, heeft oud-partijvoorzitter Selahattin Demirtaş, die sinds november 2016 vastzit, naar voren geschoven als kandidaat.

Handtekeningen

Voor kandidaten, die niet naar voren zijn geschoven door een politieke partij in het parlement, moesten handtekeningen worden verzameld. Elke kandidaat die binnen vijf dagen 100 duizend handtekeningen wist op te halen voor zijn kandidaatschap, mocht meedoen met de verkiezingen. Vandaag was de deadline.

Meral Akşener, van de nieuw opgerichte IYI Parti, Temel Karamollaoğlu, van de islamistisch-conservatieve Saadet Partisi, Doğu Perinçek, van de links-nationalistische Vatan Partisi en Vecdet Öz van de liberale Adalet Partisi, stelden zich kandidaat.

Buiten Vecdet Öz wisten alle kandidaten genoeg handtekeningen te halen voor de deadline, met als laatst Perinçek vandaag. Öz moest genoegen nemen met zo’n 2.500 handtekeningen.

Dat betekent dat er zes presidentskandidaten zullen zijn bij de verkiezingen op 24 juni:

Recep Tayyip Erdoğan (AK Partij + MHP)

Muharrem Ince (CHP)

Meral Akşener (IYI Parti)

Temel Karamollaoğlu (Saadet Partisi)

Doğu Perinçek (Vatan Partisi)

Het bericht Laatste presidentskandidaat bekend verscheen eerst op Turks.nl.

Meryem Goka, vicevoorzitter van de afdeling Buitenlandse Zaken van de AK Partij, sprak met Erik Weststrate. Weststrate is de Nederlandse zaakgelastigde in Turkije.

We thank @erikwest73 for the fruitful discussion about our concerns, expectations and relations with the Netherlands. https://t.co/bCvucHP7Qk

— Meryem Göka (@meryemgoka) January 3, 2018

Sinds de diplomatieke crisis in maart 2017 hebben Turkije en Nederland geen ambassadeurs in beide landen. Zaakgelastigden vervangen die functies. De Nederlandse ambassadeur is vooralsnog niet welkom in Turkije.

Volgens de afdeling Buitenlandse Zaken spraken de twee over hun zorgen en het partnerschap betreffende de relatie tussen Turkije en Nederland.

İn our first meeting of the year we came together with our Dutch friend @erikwest73 to speak about our concerns and partnership regarding Turkish-Netherlands relations @meryemgoka pic.twitter.com/3QGYs4C4Uz

— AKParti Dışilişkiler (@AKDisiliskiler) January 3, 2018

Het bericht Eerste officiële meeting tussen AK Partij en Nederland verscheen eerst op Turks.nl.

Vandaag wordt het budget voor de kantoren van de president, premier en de parlementsvoorzitter en de aan hen gelieerde organisaties besproken.

TBMM'deki bütçe görüşmeleri sırasında, AK Partili Alim Tunç'la, CHP'li Özgür Özel'in kavgası büyümeden önlendi. https://t.co/QDV66jqEdT pic.twitter.com/a5ZUIitrsP

— Ensonhaber.com (@ensonhaber) December 12, 2017

Alim Tunç van de regerende AK Partij kreeg flinke ruzie met Özgür Özel van de rivaliserende CHP. De ruzie werd opgenomen door Meclis TV, het tv-kanaal van het parlement. Normaliter worden dergelijke beelden gecensureerd, maar omdat een daadwerkelijk gevecht werd voorkomen, zijn de beelden toch uitgezonden.

De ruzie begon om de telefoonopname van Ali Şeker (CHP). Hij neemt de besprekingen live op met zijn telefoon. Ali Aydın (AK Partij) werd hier boos om, omdat de besprekingen al worden opgenomen door Meclis TV. Aydın vroeg Şeker te stoppen met de telefoonopname.

Hierop beweerde Özgür Özel (CHP) dat zijn partij ‘ongemanierd’ werd genoemd en wilde het woord om hierover te spreken. De parlementsvoorzitter weigerde hem echter te laten spreken, waarop de sfeer steeds grimmiger werd. Alim Tunç van de AK Partij riep: ”Denk je dat je alles weet?”, naar Özel.

Hierop reageerde Özel: ”Ik heb het contact met jou 5-6 maanden terug verbroken, want ik weet wat jij bent”. Hierop rende Alim Tunç richting de oppositierijen waar Özel zat en wilde met hem vechten.

Een daadwerkelijk gevecht werd voorkomen dankzij ingrijpen van parlementariërs van zowel de AK Partij als van de CHP.

Het bericht VIDEO: Gevecht in Turks parlement verscheen eerst op Turks.nl.

Önder werd veroordeeld in Yalova. Hij werd in juni van dit jaar opgepakt, omdat hij gebruik maakte van de app ByLock, die wordt gebruikt door sekteleden van FETÖ om met elkaar te communiceren.

FETÖ soruşturması kapsamında tutuklu olarak yargılanan Ak Parti Yalova eski Milletvekili Şükrü Önder, Yalova Ağır Ceza Mahkemesi'nce 6 yıl 3 ay hapis cezasına çarptırıldı. via/@dhainternet pic.twitter.com/Hcj3yfAX5R

— dokuz8HABER (@dokuz8haber) November 29, 2017

Het bericht Oud-parlementariër AK Partij krijgt jaren gevangenisstraf vanwege lidmaatschap FETÖ verscheen eerst op Turks.nl.

Mustafa Tuna, die onlangs Melih Gökçek, verving als burgemeester van Ankara nadat hij gedwongen werd om ontslag te nemen door de Turkse president, werd gefotografeerd met Alper Taşdelen. Laatsgenoemde is burgemeester van het district Çankaya in Ankara.

Tuna ontving de afgelopen dagen burgemeesters van de oppositiepartijen. De burgemeesters omhelsden elkaar bij de ontmoeting en dat werd gefotografeerd.

Niet iedereen kon dat waarderen. De regerende islamistisch-conservatieve AK Partij en de seculiere oppositiepartij CHP staan lijnrecht tegenoverelkaar in de politiek.

Aşur Cem Tağluk, gemeenteraadslid namens CHP in de gemeenteraad van Çankaya, liet weten boos te zijn naar aanleiding van de foto.

”Hij omhelst de burgemeester die dankzij een groot spel de gemeente heeft overgenomen, moet hier niet geen prijs voor betaald worden?”, schrijft Tağluk op Facebook. Het bericht is niet openbaar gedeeld.

Het bericht Ophef na omhelzing burgemeesters AKP en CHP verscheen eerst op Turks.nl.

Onder zijn auto werd een bom geplaatst. De bom maakte echter geen slachtoffers. Op het moment van de ontploffing was niemand in de buurt van de auto.

Hakkari AK Parti İl Başkan Yardımcısı’nın aracına bombalı saldırı – GÜNDEM – worknethaber doğru haberin hızlı adresi https://t.co/QRVC4vWxqR pic.twitter.com/LZpcxKzde7

— work Net haber (@otylmaz) September 27, 2017

De omgeving werd beschadigd door de ontploffing. De politie heeft een onderzoek ingesteld naar het voorval.

Vermoedelijk zit de terreurbeweging PKK achter de mislukte moordaanslag. Die beweging pleegt vaker terreuraanslagen op burgers, militaire, politici en leraren.

Het bericht Bomaanslag op vicevoorzitter AK Partij in Hakkari verscheen eerst op Turks.nl.

Aydın Ahi is slachtoffer geworden van een moordaanslag van de PKK. Hij werd voor zijn huis onder vuur genomen door terroristen.

Hain terör örgütü PkK bu gece AK Parti Van Özalp ilçe başkan yrd. Aydın Ahi' yi katletmiştir. Allah rahmet eylesin. #Başaramayacaksınız

— AYŞE SULA KÖSEOĞLU (@aysesula) July 1, 2017

Ahi werd zwaargewond naar het ziekenhuis vervoerd, maar redde het niet.

Het bericht Vicevoorzitter AK Partij Van vermoord door PKK verscheen eerst op Turks.nl.

Zondag hield de AK Partij haar derde buitengewone vergadering. Bij de vergadering werden de statuten ook gewijzigd, zodat de staatspresident ook voorzitter kan worden van de partij.

Erdoğan verliet de partij op 27 augustus 2014, zodat hij president kon worden. Toentertijd moest een president onpartijdig zijn. Na het referendum in april hoeft dat niet meer, dus keerde Erdoğan terug naar zijn partij.

"Şahsımı bir kez daha Genel Başkanlığa layık gördüğünüz için hepinize ayrı ayrı şükranlarımı sunuyorum." #YeniAtılımDönemi pic.twitter.com/HgkkXd1PID

— AK Parti (@Akparti) May 21, 2017

Respectievelijk Davutoğlu en Yıldırım namen zijn plaats als voorzitter over voor 998 dagen. Yıldırım is nét geen jaar voorzitter gebleven. De Turkse premier werd op 22 mei 2016 tot voorzitter verkozen, nadat Davutoğlu aftrad.

Toentertijd gaf Davutoğlu toe dat hij dit niet met zijn eigen wil deed.

Het bericht Erdoğan opnieuw voorzitter AKP verscheen eerst op Turks.nl.

Dit betekent dat we zullen moeten reflecteren op wat de menselijke natuur is, en hoe deze wordt beïnvloed door macht. Politieke filosofie en constitutionele theorieën zijn immers niets anders dan een reflectie op de algemene menselijke natuur. Waar dan beter te beginnen dan bij de antieke filosoof Socrates. Zoals Socrates terecht opmerkt is eendracht en harmonie het ultieme doel van iedere samenleving. Een samenleving waarin verdeeldheid heerst is immers als een ziek lichaam. Als het lichaam niet tijdig genezen wordt dan zal het mettertijd vervallen en in een staat van ontbinding geraken. Indachtig dit gegeven dienen we opzoek te gaan naar het antwoord op de vraag van het referendum.

(1) Eén van de meest gewichtige inzichten die ontdekt zijn in de eeuwen en millenia van het menselijk denken, is de gedachte dat een bepaalde kritieke hoeveelheid macht nimmer geconcentreerd mag worden in de handen van slecht één persoon (of een zelfde groep personen). Dit inzicht komt voort uit de ervaring dat macht zelfs de besten onder ons corrumpeert, en dat absolute macht absoluut corrumpeert. Eenieder die macht bezit heeft immers de sterke -al te menselijke- neiging om zich hier meer van toe te eigenen. De vlam van het eigen belang, in de vorm de hartstocht naar eeuwige roem, ongebreidelde macht en roemruchtige weelde en rijkdom, vertroebelen immers de blik van machthebbers wanneer zij hebben geproefd van deze verrukkelijke honing. Mensen zijn nu eenmaal geen engelen.

We worstelen hier dus met een klassiek probleem. Enerzijds, leidt het gistende gif van de machtsconcentratie tot machtsusurpatie en machtsmisbruik bij de machtsbezitter, anderzijds hebben we terdege een sterke staat nodig die grote macht bezit om, oorlogen te beginnen en vrede te sluiten, wetten uit te vaardigen en te handhaven, en uiteraard om recht te spreken. Dit leidt tot het klassieke probleem van de elite, dat reeds door Plato werd aangesneden. Wie of wat garandeert namelijk dat de machthebbers zich aan de regels van de rechtvaardigheid houden, en niet hun eigen persoonlijke begeertes najagen ten koste van het algemeen belang? Eeuwen aan politieke ervaring en reflectie tonen aan dat als de kritieke grens van de machtsconcentratie wordt bereikt, dat dan de persoonlijke eerzucht en machtswellust van een leider het wint van het algemeen belang. Die kritieke hoeveelheid macht doet zich voor op het moment dat de machthebber zich kan bedekken met de mantel der onaantastbaarheid omdat er dan geen tegenmacht meer is die hem tot de orde kan roepen. Vanaf dat punt wordt een machthebber ook vanzelf agressiever in zijn houding en toon, zoals vele historische voorbeelden aantonen.

Laten we dit constitutionele inzicht toepassen op de voor ons liggende problematiek. Sinds 2003 heerst in Turkije één partij ononderbroken onder de vleugels van een sterke leider. Het feit is dat we hier te maken hebben met een machthebber die zowel binnen zijn eigen partij, als in het landsbestuur, veertien jaren de zoetheid van de grootste macht heeft geproefd. Die macht smaakt uiteraard -zoals bij alles dat zoet is- naar meer. Het betreffende pakket aan 18 maatregelen zou de macht van de president dan ook dienen te vergroten. Het zou zijn ambtstermijn als president moeten verlengen met in potentie nog tweemaal vijf jaar.

De reflectie en ervaring leert ons echter dat alles wat menselijk is zijn gezonde maat kent, ook de macht. Een concentratie van macht boven de gezonde dosering maakt het lichaam van de staat evenwel ziek. Mijn overpeinzingen leren mij derhalve dat het wijzer is om niet nog meer macht over te dragen aan de president. Niet één van ons is immers een engel, en niemand van ons kan ongecontroleerde macht goed dragen.

(2) De filosofische bronnen leren ons voorts dat er een aantal remedies zijn voor dit probleem van de kritieke machtsconcentratie. Zij leert ons ten eerste dat wij de verschillende groeperingen, klassen en velden (zoals de media, ambtenarij, wetenschap, het militaire, de rechterlijke macht en wat dies meer zij) naast elkaar dienen te laten bestaan met enige autonomie en een eigen wilsvorming. Zo zullen die verschillende groepen, velden en machten met een gevarieerd palet aan opvattingen op elkaar kunnen botsen binnen de wettelijke grenzen en vrijheden teneinde een machtsverhouding te vinden die hen in een balans houdt.

Het ideaal van iedere samenleving is weliswaar eenheid en eendracht, maar, zoals de filosoof Aristoteles het millenia geleden al aangaf, die eenheid zal moeten bestaan uit een harmonie van veelstemmigheid. Iedere samenleving bestaat nu eenmaal onvermijdelijk uit verschillende sociale groeperingen, velden en klassen met eigen denkbeelden en eigen visies. Door elk van die groeperingen een deel van de macht te gunnen zal een balans gerealiseerd moeten worden. Indien dit niet gebeurt -zo geeft Aristoteles aan- zal het onvermijdelijke gevolg zijn dat conflicten oplaaien, daar bepaalde groepen zich onrechtvaardig behandeld en niet gehoord voelen.

Volgens antieke filosofen als Plato en Aristoteles vormt de democratie, die verre van ideaal is, hierbij zelf een probleem. Iedere democratie kent in potentie het grote gevaar van de tirannie van de meerderheid. Zodra een volksleider de hartstochten van (een bepaald deel van) het volk zodanig aanspreekt dat hij of zij een (kleine) meerderheid achter zich weet te scharen, kan de volksleider het democratische mandaat gebruiken om steeds meer macht naar zich toe te trekken en de andere groeperingen die aanspraak maken het zwijgen op te leggen. Hij zal het ene deel van het volk opzetten tegen het andere, en het geluid van alle groeperingen en machten die hem tegenstaan onderdrukken en in de schaduw stellen. De klassieken leren ons dat meer democratie dus niet altijd en noodzakelijk meer eendracht, rechtvaardigheid en rechtsstatelijkheid betekent. De democratie kan door haar democratische maalstroom immers gemakkelijk vervallen tot een tirannie (van de meerderheid). Vandaar dat het altijd nodig is dat andere groeperingen en machten dan de democratische ook invloed blijven uitoefenen binnen het machtssysteem.

We constateren echter dat de tweedracht binnen het Turkse volk alsmaar is toegenomen gedurende het bewind van de huidige machthebber. Aan welke zijde van de scheidslijn men ook staat, dit is een onverhoopt doch onloochenbaar feit. Die agressieve polarisatie heeft voor zulke grote verscheuringen gezorgd dat de onrustige uitspattingen zijn overgewaaid naar ons moederland, Nederland. Het Vriend/Vijand denken domineert, precies op die manier waarvoor Plato en Aristoteles ons waarschuwden bij het ophanden zijnde gevaar van een tirannie (van de meerderheid). Zij die het regime niet welgezind zijn, dus de andere helft van de Turkse bevolking, vrezen het regime. De Gezi Park betogingen die op brede steun konden rekenen zijn weliswaar met groot machtsvertoon gesmoord, maar we moeten hiermee niet denken dat de voedingsbodem van die opstand is verdwenen. In de harten van de onderdrukten galmt het nog na. De zielen zijn gepantserd. De oorzaak is -zoals Aristoteles al aangaf- gelegen in de immense polarisatie en het gebrek aan een machtsbalans tussen de verschillende groepen en geluiden. En die polarisatie wordt alsmaar groter. Dit is een probleem van ons allen.

In dit kader mag ook niet onvermeld blijven dat de kritische media voor een groot deel aan banden is gelegd, en het regime zich meester heeft gemaakt van het medialandschap. De informatievoorziening wordt geleid door een monopolie van regeringsgezinden. De grote invloed hiervan op de nodige controlemechanismen kan nauwelijks worden overschat. Dit is desastreus omdat hiermee de kritische informatiestroom wordt belemmerd en de mogelijke controle op het regime door het volk wordt ondergraven.

Hetzelfde geldt voor de kemalistische krachten binnen de ambtenarij. Die zijn in de loop der jaren vervangen door aanhangers van de AKP, terwijl de AKP de krachten bundelde met het netwerk van de Gülenbeweging. Gezamenlijk braken zij het bolwerk van de kemalistische ambtenarij. Toen de kemalistische tegenkrachten voor een groot deel waren kortgewiekt, begon het gevecht om de alleenheerschappij tussen de AKP en Gülen. De mislukte coup gaf een laatste grote flikkering van de tegenmachten die inmiddels zijn uitgedoofd. Er zijn een ongekend aantal rechters en aanklagers ontslagen en er is een ongekende schare journalisten achter de tralies beland.

We weten buitendien dat het regime na de mislukte couppoging is overgegaan tot een zuivering van het leger (niet alleen gülenisten, maar ook hooggeplaatste kemalisten). Het instituut van het leger is dusdanig gewijzigd dat de ideologie niet langer hetzelfde is. Het leger dat zich als de beschermheer van het secularisme zag, vertolkte op deze wijze de stem van de oude elite en de meer westers georiënteerde delen van het volk. Wat men van die rol van het leger ook vond, het was een bestaande tegenmacht, en die is nu eveneens verdwenen.

De democratische macht van Erdogan heeft al deze tegenmachten inmiddels verzwakt en ingelijfd. Als we dit alles bezien, dan kunnen we niet anders dan concluderen dat dit tekenen zijn van een ongezonde hoeveelheid macht, die nodig gecheckt dient te worden. Ongebreidelde macht is nimmer in het algemeen belang. Of wij nu voor of tegen het politieke beleid zijn van de AKP, dit is een gegeven. Ook dit is een reden voor mij om ‘Nee’ te zeggen.

(3) Bovenop deze inzichten is er nog de moderne leer van de Trias Politica, waarin dringend wordt aangespoord om de wetgevende, uitvoerende en de rechterlijke macht goed te scheiden. De gedachte is dat het scheiden van de grote staatsmacht in de verschillende machtsdepartementen zal zorgen dat elk van die machten vanuit de eigen machtsambitie de andere machten zal bevechten en controleren, zodat niet één macht de overhand kan krijgen. Elke macht zou zijn eigen wil moeten kunnen ontwikkelen. De leden van de ene macht zouden zo min mogelijk invloed mogen uitoefenen op de benoemingen van de andere machten (even los gezien van het aspect van de checks and balances). Het doel is dat op deze wijze voorkomen wordt dat één macht alle andere machten overvleugelt en vleugellam legt. Het naleven van deze moderne inzichten is een weldaad omdat het de grote polarisaties die we nu gadeslaan tegenwerkt door een balans te creëren, en het gevaar van een tirannie van de meerderheid helpt verkleinen.

Het nieuwe pakket aan maatregelen zal echter, tegen dit ideaal in, de macht van de president nog meer vergroten. Thans beschikt de president via de leiding in zijn eigen partij reeds over een meerderheid binnen de wetgevende macht. Dus van een echte machtenscheiding tussen de uitvoerende en wetgevende macht is door de partijpolitiek, ook in Turkije, geen sprake. Om het geheel dan toch enigszins in balans te brengen zou dit moeten betekenen dat de rechterlijke macht gecompenseerd wordt door meer autonomie, onafhankelijkheid en een grotere controlemacht op de uitvoerende macht. De realiteit wil echter dat het nieuwe pakket niet alleen de macht van de president vergroot, maar ook zijn invloed op de aanstelling van rechters versterkt. De macht van de president zwelt dus enerzijds aan omdat het nieuwe pakket aan maatregelen het mogelijk maakt voor hem om decreten uit te vaardigen die kracht van wet hebben, het parlement te ontbinden, zijn kabinet samen te stellen zonder instemming van het parlement, en anderzijds, doordat de president de rechterlijke macht afhankelijker maakt en hun ideologie sterker kan beïnvloeden. Dit gebrek aan voldoende machtenscheiding, in samenhang bezien met de ongezonde machtsconcentratie die reeds bestaat bij de president, is een reden temeer waarom ik ‘Nee’ zal moeten zeggen.

Mijn eigen inzichten en denkbeelden zijn door deze meditatie helder en inzichtelijk geworden. De essentie hiervan is dat -of men nu voorstander van het algemene beleid, de visie en de verworvenheden is van de AKP of niet- het in het belang is van eenieder die Turkije een warm hart toedraagt dat een verdergaande machtsconcentratie wordt belemmerd en een verdergaande instabiliteit in het land wordt getemperd. Anders vrees ik het duizelingwekkende besef dat op den duur de peilloze afgrond van een burgeroorlog ons mogelijk beschoren zal zijn.

Sapere Aude!

Hakan Külcü (rechtsfilosoof)

Het bericht Het referendum, een weldaad of een onheilbrengend pad? verscheen eerst op Turks.nl.

Met de laatste goedkeuring is het zeker dat de Turkse bevolking in een referendum gaat bepalen of de grondwet wordt aangenomen of niet.

488 van de 550 parlementariërs namen deel aan de stemming van zaterdag. 339 volksvertegenwoordigers stemden voor en 142 tegen. Er waren 5 blanco en 2 ongeldige stemmen. Het lijkt erop dat veel leden van de AK Partij of de MHP toch tegen een nieuw grondwet zijn, omdat de partijen 357 van de 550 zetels bezetten.

De Turkse president moet het voorstel nu binnen 15 dagen ondertekenen. Volgens de Turkse wet moet er zo’n twee maanden na de ondertekening door de president een referendum plaatsvinden.

Grondwet

De nieuwe wettekst bevat grote bestuurlijke wijzigingen voor Turkije. Zo verdwijnt de functie van premier en gaat op in het presidentschap. Daarnaast draagt het parlement haar controlerende functie over naar de president, en mag de president de ministers kiezen. Zo verkrijgt de president een enorme macht.

Het is een project dat sinds jaren op de agenda staat van Erdoğan, maar er was geen steun van een ander partij, iets wat noodzakelijk is om de benodigde 330 stemmen te krijgen. De nationalistische oppositiepartij MHP besloot enkele maanden terug opeens het voorstel van Erdoğan te steunen. Dat, terwijl zij er sinds jaren tegen voor waren.

De grootste tegenstander van de nieuwe grondwet is de Republikeinse Volkspartij. Zij vinden dat de president te veel macht krijgt en dat het veranderen van de bestuursvorm tegen de tradities van de Turkse Republiek ingaat.

Het bericht Nieuw grondwet definitief goedgekeurd door parlement verscheen eerst op Turks.nl.

De nieuwe wet moet ervoor zorgen dat mannen, die destijds zijn getrouwd met een minderjarige, niet meer vervolgd worden. Hiermee zullen zo’n 4.000 mannen worden vrijgelaten, laat minister Bozdag weten.

Het voorstel
Letterlijk vertaald klinkt het voorstel als volgt: “..de daders van alle misdrijven van seksuele aard tegenover minderjarigen, buiten geweld, bedreiging, bedrog of elk andere vrijheidsbeperkende daad, die zijn gepleegd tot 16 november 2016, worden vrijgesteld van straf, indien ze trouwen met het slachtoffer. De straf van de inmiddels veroordeelden zullen worden omgezet in een voorwaardelijke straf. Als na verloop van tijd het huwelijk beëndigd wordt door toedoen van de dader, wordt de straf van de dader voortgezet of wordt er een uitspraak gedaan over de dader door de rechter. De rechtszaken tegen de dader, de aanzetter of medeplichtige van de seksuele misdaad zullen vervallen.”

‘Niet voor verkrachters’
In de eerste instantie werd het voorstel aangenomen, maar nadat hoofdelijke stemming werd geëist door de oppositie, haalde het voorstel de meerderheid niet. Na enorme kritiek reageerde de Minister van Justitie Bekir Bozdağ op het voorstel. Hij wees vooral op het feit dat huwelijken tussen volwassenen en minderjarigen veel voorkomen en dat ze met dit voorstel, vooral deze huwelijken willen vergemakkelijken. Hij gaf het voorbeeld van een vrouw die hem ontmoette op een bruiloft. ”Ze had een kind naast haar en vertelde mij dat op haar bruiloft de plaatselijke gendarmerie, rechter en officier van justitie aanwezig was als bezoeker. Diezelfde commandant is haar komen halen toen na de geboorte van haar kind. Haar man moet nog 7 jaar en 4 maanden zitten. Dit zijn dramatische situaties, aldus Bozdağ.” Hij wees erop dat deze aanpassing absoluut niet bruikbaar is voor verkrachters.

Critici vinden dat deze maatregel een gedoogbeleid vormt voor huwelijken tussen volwassenen en minderjarigen. Als het voorstel op dinsdag tóch aangenomen wordt, zullen ongeveer 4.000 gevangenen vrijgelaten worden.

Tweets over #TecavüzMeşrulaştirilamaz

Het bericht Veel kritiek om wetsvoorstel over kindermisbruik verscheen eerst op Turks.nl.

“Dood de AKP’ers. Val duivel Erdogan en zijn aanhangers aan. Dood de politie en militairen. Dood zijn imams en zijn rechters.” staat in de oproep. De bloed van de Turkse militairen zou gelijk zijn aan de bloed van honden, wordt eraan toegevoegd. 

De auteur van het artikel over Turkije zegt dat de IS zal winnen tegen de Turken met de kracht die Allah hun zou geven. Dat Turkije vecht tegen de IS, zou ‘het einde’ betekenen voor het land. Verder wordt de recente aanslag in Diyarbakir opgeëst, terwijl de TAK (stadstak PKK) dat al eerder deed.

Hoewel IS Erdogan eerder uitmaakte voor duivel en het Turkse leger vijand verklaarde, lijkt de haat de afgelopen maanden opgelopen te zijn. De successen van het Turkse leger tegen de IS in het noorden van Syrië hebben hier mogelijk een rol in.

De voorpagina van de glossy:

Het bericht IS: Dood alle AKP’ers verscheen eerst op Turks.nl.

Bij de aanslag raakten 48 mensen gewond, waarvan twee politieagenten. Meerdere mensen verkeren in kritieke toestand. Gezien de locatie van de aanslag lijkt het op een gerichte actie.

Het bericht Veel gewonden bij aanslag Van verscheen eerst op Turks.nl.

Eerder zei Şükür Turkije nooit te zullen verlaten. In een reactie op de laatste berichten zegt hij te zijn verhuisd voor zijn ‘carrière’.

Şükür
Hakan Şükür staat vooral bekend als een van de beste Turkse voetballers ooit. Hij won onder meer de UEFA Cup in 2000 met Galatasaray. In 1997 werd hij de beste aanvaller ter wereld gekozen. In dezelfde periode was Şükür ook drie seizoenen lang Turks topscorer en in 2000 zelfs in heel Europa. Geen Turkse voetballer scoorde vaker en in 2002 brak hij het wereldrecord ‘snelste doelpunt op een WK’. Hij scoorde 11 seconden na de aftrap tegen gastland Zuid-Korea.

Politieke carrière
In 2008 maakte hij bekend te stoppen met voetbal. Hij ging de zakenwereld in en werd voetbalanalyst in sportprogramma’s. In 2011 werd hij parlementariër voor de AKP. Şükür is een trouwe volgeling van islamprediker Fethullah Gülen, en daarom ook een goede vriend van Erdogan. Erdogan was zelfs getuige bij zijn eerste huwelijk in 1995. Nadat Gülen ruzie kreeg met Erdogan in 2013, stapte Şükür uit de partij en ging verder als eenmansfractie. Later werd hij niet herkozen.

Het bericht Voetballegende Hakan Şükür verlaat Turkije definitief verscheen eerst op Turks.nl.

De actie van de PvdA doet denken aan de anti-Turkse agenda van de partij tijdens de verkiezingen in 2006. Toen werd een Turks-Nederlandse kandidaat van de lijst gehaald omdat hij de Armeense kwestie niet wilde erkennen als genocide.

Het bericht PvdA zet Erdogan-aanhangers uit partij verscheen eerst op Turks.nl.

In totaal zijn er 787 lopende zaken van parlementariërs. 216 daarvan hebben te maken met terreurbanden. 201 met ‘belediging’, 55 over ‘het prijzen van criminelen’ en 24 zaken gaan over ‘haatzaaien’. Recordhouder is HDP-leider Selahattin Demirtas met 77 lopende zaken tegen hem.

Om de onschendbaarheid definitief op te heffen moet de aangenomen wet goedgekeurd worden door de president. Na de uitspraak van de rechter tegen een parlementslid zal hij zijn zetel moeten inleveren. Degenen die een celstraf van een jaar of langer krijgen, kunnen nooit meer worden gekozen als parlementslid.

Het bericht 148 Turkse parlementariërs worden vervolgd verscheen eerst op Turks.nl.

Binali Yildirim zal op 22 mei aantreden als partijvoorzitter tijdens het partijcongres van de AKP. Ook wordt verwacht dat het partijbestuur vernieuwd zal worden. 

Opspraak
Minister Yildirim kwam in opspraak toen er beelden uitlekten van zijn zoon, waarop hij te zien is aan een goktafel. Veel critici zagen dit als een schandaal, omdat de AK Partij bekend staat als een conservatieve partij die een ‘religieuze jeugd’ wil opvoeden, zoals president Erdogan vaak heeft beweerd.

Het bericht AK Partij maakt nieuwe premier bekend verscheen eerst op Turks.nl.

Net zoals altijd het geval is bij de AK Partij, wordt op 22 mei verwacht dat er één kandidaat zal zijn voor een nieuw partijleider en premier. Er zijn nog geen namen bekendgemaakt, maar Turkse media speculeren over vijf namen:

1. Berat Albayrak: Huidig minister voor energie en Erdogan’s schoonzoon
2. Numan Kurtulmus: Sinds 2012 actief binnen de AK Partij en nu werkzaam als vice-premier
3. Bekir Bozdag: Eén van de oprichters van de partij en huidig minister van justitie
4. Binali Yıldırım: Minister voor infrastructuur en een gevestigde naam binnen de partij

5. Mahir Ünal: Minister van Cultuur & Toerisme

Het bericht AK Partij gaat nieuwe leider kiezen: Dit zijn de mogelijke kandidaten verscheen eerst op Turks.nl.