Op 28 februari 1997 publiceerde de Turkse strijdkrachten een dreigend bericht tegen de regering. De militaire macht eisde van de regering dat er nieuwe wetten werden ingevoerd met als doel de scheiding van kerk en staat te beschermen. Onder andere moesten islamitische scholen worden gesloten en religieuze groepen worden verboden. Ook moesten journalisten die negatieve berichten schreven over de strijdkrachten worden vervolgd.

De reden voor een degelijk bericht was dat de toenmalige premier Erbakan ervan werd verdacht om van Turkije een streng islamitische staat te maken. Echter is dit buiten zijn conservatieve karakter nooit bevestigd. 

Eind ’96 en begin ’97 begonnen er vele provocaties om het volk als het ware ‘bang’ te maken. De Islam werd door vooral de elite en de militairen gezien als een vijand. Religieuze evenementen kregen veel negatieve aandacht in de media en er werden berichten gegeven zoals ‘Turkije gaat in een islamitische regressie’ of ‘Fundamentalist Erbakan is gevaarlijker dan de terreurorganisatie PKK’, wat tevens werd gezegd door een hoge generaal. Al deze ontwikkelingen moesten uiteindelijk voor een militaire staatsgreep zorgen. Op 4 februari 1997 passeerde een militaire convooi midden door Ankara, wat een duidelijke waarschuwing was voor een coup.

Enkele maanden later stapte Erbakan -die weigerde de maatregelen in te voeren- af en werd er een proces begonnen tegen zijn partij wat uitdeindelijk zorgde voor een partijverbod. 

Het meest besproken citaat uit de tijd was van de ex-stafchef Huseyin Kivrikoglu; Hij zei dat de nasleep van de postmoderne coup duizend jaar zou duren en dus een islamitische macht in Turkije onmogelijk zou zijn. Echter klopte dit niet: 5 jaar later kwam de Ak Partij, die was opgericht door oude leerlingen van Erbakan aan de macht. Ook zij staan bekend als islamitisch.

© Turks.nl

Het bericht Onderzoek naar ‘Postmoderne coup’ 1997 verscheen eerst op Turks.nl.