70% van Turken hebben nooit gedaan aan culturele activiteiten. 82% heeft op dit moment geen bezigheid.

39% leest nooit een boek

66% is nooit naar een concert, theater of opera geweest

81% heeft nooit een instrument vastgehouden

47% leest geen tijdschriften

86% heeft nooit een hobbycursus gevolgd

85% zegt dat ‘TV Kijken’ hun favoriete ‘culturele bezigheid’ is

49% is nooit naar de bios geweest, terwijl  57% thuis geen films kijkt.

7% van degenen die bezig zijn met kunst en cultuur, speelt een instrument. 3% is bezig met theater en 1% met fotografie.

Turken geven steeds minder uit aan kunst en cultuur. In 2013 was dat 3,1% van de inkomsten. In 2015 is dat gedaald naar 2,9%. Benieuwd naar het volledige rapport? Klik dan hier.

Het bericht 70% Turken doet niet aan culturele activiteiten verscheen eerst op Turks.nl.

De kinderen waren mijn kans. De kans om ouders bewust te maken van hoe het anders kon. Om serieuzer genomen te worden hebben wij als trainers toen een KNVB-cursus gevolgd. Zodra er ook maar iets in de vorm van een diploma besproken wordt raken onze eerdere generatie Turken onder de indruk. Werkte in ons voordeel en maakten wij goed gebruik van. ‘Hij weet wat hij doet’, ik begon te voelen dat ik het vertrouwen begon te winnen van de ouderen. Ze veranderden niet, maar het bewustwordingsproces begon. Mijn houding en gedrag tegenover de kinderen beïnvloedde de kinderen natuurlijk ook. Die weten niet meer beter.

De verandering begon bij mij. De normen en waarden moesten opnieuw bekeken worden. Stapje voor stapje werkte ik naar een ideale omgeving toe waarin kinderen spelenderwijs zouden leren voetballen. Het gaat er tenslotte om, om een omgeving te creëren waarin de nieuwe generatie optimaal kan ontwikkelen. Ik moest de ouders zo raken met de formulering van de regel dat ze niet anders zouden kunnen dan zich eraan houden. ‘Je mag niet te laat komen’ klinkt toch net iets te lief als ‘Als je te laat komt is je kind hier de dupe van’. Onmiddellijk voelde ik weerstand, ‘ja maar dat kan toch niet en het kind kan er toch niks aan doen!’ Precies! Dat was de gevoelige snaar, het kind kan er inderdaad niks aan doen. De oudere generaties zijn hierin de voorlopers, wij moeten een situatie creëren waarin onze nakomelingen optimaal kunnen functioneren in deze maatschappij.

Inmiddels 4 jaar verder. Schreeuwen langs de lijn? De ouders drinken gezellig koffie. Ouders die het beter weten dan de trainer? ‘Hij weet wat hij doet.’ Scoren is belangrijk? ‘Zolang de kinderen maar blij zijn.’ Nu we het toch over voetbal hebben laten we dit proces vergelijken met een bal. Je schopt er tegenaan en het rolt. Schop je de goede richting in? Dan scoor je. Wij hebben gescoord met deze kinderen.

Het bericht Cultuuromslag? Leren van een ander! verscheen eerst op Turks.nl.