Het eenzijdige ongeval gebeurde even voor 06.00 uur op de weg richting Apeldoorn.

Verslagenheid groot bij Apeldoornse voetbalclub TKA na verongelukken oud-speler Ömer Dogan: Voetbalclub TKA is in rouw gedompeld nadat oud-speler Ömer Dogan vanochtend overleed bij een ongeval op de A1 bij Deventer. Bij het eenzijdige ongeval kwamen vier… https://t.co/6rxyjPw8Tf pic.twitter.com/sgPRfDPYoX

— de Stentor Apeldoorn (@ds_Apeldoorn) April 22, 2019

De auto raakte van de weg en botste in de berm op de metalen constructie waar matrixborden aan hangen.

Het voertuig vloog vervolgens in brand. Geen van de inzittenden overleefden het ongeluk.

Het bericht Ömer (22) omgekomen bij zwaar ongeluk Deventer verscheen eerst op Turks.nl.

De ondernemer heeft onlangs samen met een partner de laatste synagoge van de stad gekocht om er een ‘foodhall’ van te maken.

Onheilspellende video over rel rond Deventer synagoge: Op Youtube is een onheilspellend filmpje verschenen, waarin de Deventer ondernemer Ayhan Sahin negatief wordt aangesproken door een man met een masker op. De politie heeft de lugubere video bekeken… https://t.co/WN9LBMDTpR pic.twitter.com/NiMbeoh8oC

— deStentor_Deventer (@ds_Deventer) May 29, 2018

De Joodse gemeenschap werd meegedeeld dat ze het gebouw mogen blijven gebruiken, mits ze een ‘commercieel’ tarief betalen, maar dat kunnen ze niet. Daarom worden ze het gebouw uitgezet.

De anonieme persoon in het filmpje, vermoedelijk iemand uit de Joodse gemeenschap in Deventer, laat weten dat het zover niet gaat komen:

“De Deventer Joden moeten maar elders hun heil zoeken, volgens de uitbater. Maar luister nog een keer goed en laat ons duidelijk zijn: dit gaat niet gebeuren. Het is de enige logische oplossing om alle verstoorde levens recht te doen. Is dit duidelijk genoeg? Dat zal blijken.”

De politie van Deventer ziet echter niet genoeg reden tot onderzoek, omdat er niet echt duidelijk dreigende taal zou zijn uitgeslagen:

“Uiteraard hebben wij het intern bekeken en we kunnen ons voorstellen dat het bedreigend overkomt”, laat politiewoordvoerster Nanda Redder weten aan de Stentor.

“Als we echter binnen de kaders van de wet er naar kijken wordt er geen concrete dreiging gedaan richting de persoon. Er wordt alleen in stevige taal gezegd dat ze dit niet laten gebeuren. Dit filmpje is voor ons op dit moment geen aanleiding om een onderzoek te starten.”

De video:

Onheilspellende video over rel rond Deventer synagoge: Op Youtube is een onheilspellend filmpje verschenen, waarin de Deventer ondernemer Ayhan Sahin negatief wordt aangesproken door een man met een masker op. De politie heeft de lugubere video bekeken… https://t.co/WN9LBMDTpR pic.twitter.com/NiMbeoh8oC

— deStentor_Deventer (@ds_Deventer) May 29, 2018

Het bericht Turkse ondernemer bedreigd door Joodse gemeenschap in Nederland verscheen eerst op Turks.nl.

Op 24 juni kiezen Turken 600 parlementariërs en een president. In Nederland en België kan men stemmen van 15 tot en met 19 juni, elke dag van 9 uur ‘s ochtends tot 9 uur ‘s avonds.

Het worden de vijfde verkiezingen in Nederland sinds het wordt georganiseerd sinds 2014. Er komen in totaal 71 stembussen.

Er zijn drie stemlocaties, respectievelijk verbonden aan de consulaten in Amsterdam, Deventer en Rotterdam.

Amsterdam

Rhone Events en Congrescenter
Rhoneweg 12-14
1043 AH Amsterdam

Deventer

Sport en Belevings Centrum De Scheg
Piet van Donkplein 1
7422 LW Deventer

Het consulaat in Rotterdam wijkt net als eerdere keren uit naar Den Haag.

Den Haag

Gia Trade & Exhibition Centre
De Werff 11
2544 EH Den Haag

Er wordt een opkomst verwacht rond 50%, net als bij eerdere stembusgangen. De laatste stembusgang, bij het referendum voor een nieuwe grondwet, bracht 46,8% van de kiesgerechtigden naar de stembus.

Als in de presidentsverkiezingen geen enkele kandidaat meer dan 50% van de stemmen krijgt, volgt een tweede ronde. Turkse Nederlanders kunnen dan

Het bericht Stemlocaties Turkse verkiezingen in Nederland bekend verscheen eerst op Turks.nl.

Na de Turkijerel van vorig jaar in Rotterdam achtten de Nederlandse diplomaten de komst van de Turkse oud-minister onwenselijk.

Bezoek van de Turkse oud-minister Fatma Sahin aan Deventer afgezegd na diplomatiek overleghttps://t.co/UcQWmRK40g

— NRC (@nrc) March 9, 2018

Şahin zou zaterdagavond spreken op een bijeenkomst in verband met de internationale vrouwendag in de Merkez Camii Moskee in Deventer. Het AD noemt het ‘een gevoelig moment, zo aan de vooravond van de gemeenteraadsverkiezingen van 21 maart’.

‘Niet passend’

Ondanks de spanningen tussen Turkije en Nederland informeerden de Turkse autoriteiten Nederland over het voorgenomen bezoek van de burgemeester. De twee landen gingen vervolgens op ambtelijk niveau met elkaar in overleg, meldt een woordvoerder van het ministerie van Buitenlandse Zaken aan het AD: “We zijn samen tot de conclusie gekomen dat dit voorgenomen bezoek op dit moment niet passend zou zijn.” De woordvoerder wil verder inhoudelijk niet ingaan op het afgeblazen bezoek; ook niet of Nederland druk heeft uitgeoefend.

Ondanks de diplomatieke ruzie houden de twee landen wel contact, benadrukt de woordvoerder van het ministerie. “Nederland blijft met Turkije in gesprek over onderwerpen die ons beide aangaan. Dat gaat om bezoeken over en weer, maar ook over zaken als veiligheid en migratie.”

Ze zat van 2002 tot en met 2014 in het Turkse parlement. Tussen 2011 en 2013 was ze minister van Familie- en Sociale Zaken. Sinds 2014 is ze burgemeester van Gaziantep, de grootste stad aan de grens met Syrië.

Waarom is het bezoek van de Turkse oud-minister #FatmaSahin eigenlijk afgeblazen. Sinds wanneer mogen politici van landen waarmee we diplomatieke betrekkingen hebben niet meer in een moskee praten? Is er enige aanwijzing dat ze zou aanzetten tot haat? https://t.co/VDKiSRNGuW

— Ronny Naftaniel (@RonnyNaftaniel) March 9, 2018

Turkijerel

Een jaar geleden leidde een bezoek van de Turkse minister van Familie- en Sociale Zaken aan Nederland tot een diplomatieke rel. Burgemeester Aboutaleb van Rotterdam weigerde minister Fatma Kaya, omdat ‘de de komst een risico voor de openbare orde zou vormen’. Ze werd Nederland uitgestuurd. Bij rellen tussen Turkse Nederlanders en de ME, die volgden op het incident, vielen meerdere gewonden. Sindsdien hebben beide landen de ambassadeurs teruggetrokken en wordt er niet gesproken op het hoogste niveau.

Dubbele maat

Afgelopen maand kwamen twee Egyptische generaals en een Egyptische parlementariër van het militair regime naar Amsterdam om te vertellen over de successen van het regime. De bijeenkomst was georganiseerd in verband met de Egyptische presidentsverkiezingen van eind maart. Geen enkel groot nieuwsmedium publiceerde erover, noch spraken Tweede Kamerleden erover of was de burgemeester van oordeel dat het evenement een risico was voor de openbare orde.

Ondanks dat er nooit bewijs werd geleverd voor de bewering dat de komst van de Turkse minister een risico zou vormen voor de openbare orde, werd de komst van de minister breed uitgemeten in de media, spraken Tweede Kamerleden erover, sprak het kabinet erover en werd de komst uiteindelijk verboden door de burgemeester en werd minister Kaya onder dwang het land uit gestuurd.

In de eerste instantie was het aantal verwachte bezoekers enkele tientallen Turkse Nederlanders voor een toespraak over het referendum voor een grondwetswijziging in Turkije. De zaak kreeg echter steeds meer aandacht, toen de landingsrechten voor de Turkse minister van Buitenlandse Zaken werden ingetrokken, die het in de praktijk zo goed als onmogelijk maakte voor hem om naar Nederland te komen.

Als reactie kwam de Turkse minister van Familie- en Sociale Zaken, die voor eenzelfde toespraak in Duitsland was met de auto naar Rotterdam. Toen ook zij werd ingesloten, gingen honderden Turkse Nederlanders naar de omgeving van het Turkse consulaat, waar de Turkse minister was ingesloten en werd gedwongen Nederland te verlaten.

Dezelfde maatregelen werden niet toegepast voor vertegenwoordigers van een land met een militair regime, waar de grootste tegenstander van de zittende president een aanhanger is van de president zelf.

Het bericht Ook Turkse oud-minister niet welkom in Nederland verscheen eerst op Turks.nl.

Het evenement wordt georganiseerd door UETD Nederland, de Nederlandse afdeling van de Union of European Turkish Democrats, een Turks-Europese organisatie.

https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1765248766872965&set=a.298022456928944.74777.100001635774587&type=3&theater

Ze zal spreken over de families die slachtoffer zijn geworden van terreur en de rol van de vrouw in terreurbestrijding. Het evenement begint om 19:00 uur op 10 maart in de Deventer Merkez Camii Moskee, aan de Smyrnadwarsstraat 2 in Deventer.

Şahin zat van 2002 tot en met 2014 in het Turkse parlement. Tussen 2011 en 2013 was ze minister van Familie- en Sociale Zaken. Sinds 2014 is ze burgemeester van Gaziantep, de grootste stad aan de grens met Syrië.

Turkijerel

Een jaar geleden leidde een bezoek van de Turkse minister van Familie- en Sociale Zaken aan Nederland tot een diplomatieke rel. Burgemeester Aboutaleb van Rotterdam weigerde minister Fatma Kaya, omdat ‘de de komst een risico voor de openbare orde zou vormen’. Ze werd Nederland uitgestuurd. Bij rellen tussen Turkse Nederlanders en de ME, die volgden op het incident, vielen meerdere gewonden. Sindsdien hebben beide landen de ambassadeurs teruggetrokken en wordt er niet gesproken op het hoogste niveau.

Dubbele maat

Afgelopen maand kwamen twee Egyptische generaals en een Egyptische parlementariër van het militair regime naar Amsterdam om te vertellen over de successen van het regime. De bijeenkomst was georganiseerd in verband met de Egyptische presidentsverkiezingen van eind maart. Geen enkel groot nieuwsmedium publiceerde erover, noch spraken Tweede Kamerleden erover of was de burgemeester van oordeel dat het evenement een risico was voor de openbare orde.

Ondertussen in Osdorp, bij een bijeenkomst over de verkiezingen in Egypte, met twee Egyptische generaals, en een Azhari en een parlementslid. pic.twitter.com/woiYhQuGc1

— Rena Netjes (@RenaNetjes) February 18, 2018

Ondanks dat er nooit bewijs werd geleverd voor de bewering dat de komst van de Turkse minister een risico zou vormen voor de openbare orde, werd de komst van de minister breed uitgemeten in de media, spraken Tweede Kamerleden erover, sprak het kabinet erover en werd de komst uiteindelijk verboden door de burgemeester en werd minister Kaya onder dwang het land uit gestuurd.

In de eerste instantie was het aantal verwachte bezoekers enkele tientallen Turkse Nederlanders voor een toespraak over het referendum voor een grondwetswijziging in Turkije. De zaak kreeg echter steeds meer aandacht, toen de landingsrechten voor de Turkse minister van Buitenlandse Zaken werden ingetrokken, die het in de praktijk zo goed als onmogelijk maakte voor hem om naar Nederland te komen.

Als reactie kwam de Turkse minister van Familie- en Sociale Zaken, die voor eenzelfde toespraak in Duitsland was met de auto naar Rotterdam. Toen ook zij werd ingesloten, gingen honderden Turkse Nederlanders naar de omgeving van het Turkse consulaat, waar de Turkse minister was ingesloten en werd gedwongen Nederland te verlaten.

Dezelfde maatregelen werden niet toegepast voor vertegenwoordigers van een land met een militair regime, waar de grootste tegenstander van de zittende president een aanhanger is van de president zelf.

Het bericht Turkse oud-minister van Familiezaken komt naar Nederland verscheen eerst op Turks.nl.

In totaal zijn 240.000 Turkse Nederlanders geregisteerd als kiezer. Het was mogelijk om op vrijdag, zaterdag en zondag te stemmen in Rijswijk en in Deventer.

De opkomst is veel hoger dan vorig jaar tijdens de presidentsverkiezingen. Toen stemden slechts 18.000 mensen, toen zo’n 10% van de stemgerechtigden. Hoeveel mensen er dit jaar hebben gestemd, wordt pas bekend nadat de uitslagen bekend worden gemaakt op de dag van de verkiezingen.

Het bericht File wegens Turkse verkiezingen verscheen eerst op Turks.nl.

In totaal hebben 79 duizend Turkse Nederlanders gestemd in Rotterdam en Deventer. Zondag, op de laatste dag van de verkiezingen, was het enorm druk op en rond de stemlocaties. 

Er zijn zo’n 240 duizend Turkse stemgerechtigden in Nederland. De opkomst was dus bijna 33%. Tijdens de presidentsverkiezingen in 2014 hadden 17 duizend mensen gestemd, wat neerkomt op zo’n 7%.

Het bericht Matige opkomst Turkse Nederlanders bij verkiezingen verscheen eerst op Turks.nl.

Nederland
77,9% van de Turkse Nederlanders hebben gestemd op Erdogan. Hij werd gevolgd door Ihsanoglu 18,25%. Demirtas kreeg 3,8% van de stemmen.

Op stedelijk niveau verandert er niet veel:

Rotterdam
77,73% Erdogan
18,14% Ihsanoglu
04,12% Demirtas

Deventer
78,43% Erdogan
18,55% Ihsanoglu
03,10% Demirtas

België 
Landelijk krijgt Erdogan 69,87% van de Belgische stemmen. Ihsanoglu 31,34% en Demirtas 8,8%.

Op lokaal niveau zijn er in België wel grotere verschillen:

Antwerpen
79,32% Erdogan
14,38% Ihsanoglu
06,28% Demirtas

Brussel 
58,07% Erdogan
29,27% Ihsanoglu
11,66% Demirtas 

Het bericht De stemmen van Rotterdam & Deventer verscheen eerst op Turks.nl.

Omdat het Turks consulaat in Rotterdam ruim 173.000 Turkse stemgerechtigde registreerde, kreeg Ahoy 63 kiesbureau’s binnen het enorme complex van Ahoy. Deventer kreeg met 66.000 stemmers 24 kiesbureau’s.[2] Na 20 juli 2014, mochten Turken een afspraak inplannen om daadwerkelijk te mogen stemmen. Ze konden kiezen uit vier dagen (31 juli, 1 augustus, 2 augustus en 3 augustus 2014) en uit twee dagdelen; tussen 8:00 en 12:30 of tussen 12:30 en 17:00. Er waren dus acht opties om een stemafspraak in te plannen. Dit inplannen kon eveneens via internet tussen 21 juli 2014 en 25 juli 2014, waarna de bevestiging op 26 juli 2014 werd gegeven.[3] Toch deden veel Turken niet aan het inplannen van een afspraak waardoor YSK via hun software SEÇSİS automatisch een afspraak inplande. Dit systeem bleek nogal problematisch met ontzettend veel klachten van Turken dat ze automatisch ingedeeld waren op verschillende dagen. Zo mocht de echtgenoot van een gezin in de ochtend stemmen op 31 juli en de echtgenote pas in de namiddag op 3 augustus. Voor veel gezinnen is een trip naar Deventer of Rotterdam veel moeite (denk aan de reistijd van bijvoorbeeld Utrecht naar Deventer, de reiskosten, het vrij vragen van werk et cetera). Het zorgde ervoor dat veel mensen uiteindelijk afzagen van het stemmen.

Aan de andere kant wisten veel mensen niet dat ze een afspraak hadden moeten maken tussen 21 en 25 juli omdat dit in Turkije niet het geval is. In Turkije krijg je thuis een brief met daarin de dag dat je kan stemmen bij een kiesbureau bij jou in de buurt. Voor het buitenland werd er gekozen voor niet één dag maar voor vier zodat mensen minstens op één dag gelegen waren om te kunnen stemmen. Twee van de vier stemdagen waren zelfs op zaterdag en zondag zodat ook werkende mensen konden langskomen. Toch werd het een fiasco omdat slechts 12.862 van de in totaal 238.968 stemgerechtigden een afspraak hadden ingepland.[4] De rest had of de afspraak niet gemaakt, of wist überhaupt niet dat er een afspraak gemaakt diende te worden. Indien de stemafspraak gemist werd, kon er niet meer gestemd worden. Ook het veranderen van de afspraak was niet mogelijk.[5]

Deze onwetendheid onder het volk ging tevens gepaard met een grote ongeorganiseerdheid in Nederland. Zo moet er in Turkije bij elk stembureau een staf van enkele personen zijn. Ten eerste is er een hoge functionaris die over het pand gaat (‘Bina Sorumlusu’) en de eindverantwoordelijkheid heeft over de hele gang van zaken. Hieronder zijn er speciale ambtenaren van de YSK (‘Komisyon Üyesi’, meervoud ‘Komisyon Üyeleri’), die de gang van zaken controleren en bij wie men klachten kan indienen. Deze ambtenaren vormen een kiescommissie en kiezen onderling een commissievoorzitter (‘Komisyon Başkanı’). Vervolgens is er een stembureau-voorzitter en vice-voorzitter, beiden zijn lage ambtenaren. Deze twee ambtenaren worden ondersteund door drie stembureauleden die door de drie grootste partijen afgevaardigd worden. In dit geval zou dat dus een afgevaardigde van de regerende AKP en de twee grootste oppositiepartijen CHP en MHP zijn. Volgens de regels moet de afgevaardigde een partijlid zijn, indien die er niet zijn een sympathisant van de partij en anders een willekeurige Turkse burger.

Als laatst zijn er per kiesbureau drie waarnemers (‘Müşahit’), dit zijn ook afgevaardigden van de drie partijen maar onafhankelijke mensen kunnen zich ook aanmelden via een partij zolang de partij geen vuil spel vermoedt en genoeg vertouwen heeft in de onpartijdigheid van de persoon. Nu was het vinden van al deze functionarissen al een probleem in Nederland. Zo had Turkije niet genoeg ambtenaren om de kiesbureau’s te voorzien van genoeg mensen waardoor imams van moskeeën (in Turkije zijn religieuze instellingen verbonden aan het Ministerie van Religie, ‘Diyanet’) werden ingezet als stembureau-voorzitters en vice-voorzitters.

Ook de politieke partijen hadden grote moeite met het vinden van afgevaardigden, met uitzondering van de MHP die in Nederland een sterke en duidelijke structuur en netwerk hebben. De Hollanda Türk Federasyonu is namelijk de onofficiële en informele vereniging van de MHP en heeft genoeg leden om stembureau’s te voorzien van functionarissen. Het feit dat de MHP in Nederland geen advertenties zette of online mensen hoefde te werven, zegt eigenlijk al voldoende. Een ander probleem was wel dat afgevaardigden van de MHP, vanwege hun strenge hiërarchische structuur, de regels van de MHP boven de regels van de Kieswet stelden. Zo kregen de MHP-afgevaardigden een lunch aangeboden maar moesten ze daartoe buiten verzamelen. Tegelijk mochten stembureauleden hun plek niet verlaten. Toch werd dit gedaan. Toen ernaar gevraagd werd, kreeg ik het antwoord: “Onze voorzitter weet het beter dan de Kieswet”.

De CHP in Nederland is onlangs pas begonnen met het oprichten van verenigingen in 2013.[6] Na een kort jaar is CHP er nog niet in geslaagd om vaste voet aan wal te krijgen in Nederland waardoor het zelfs onbereikbaar was voor mensen om zich aan te kunnen melden als stembureaulid. Hierdoor nam niemand de leiding en controle van de CHP in Nederland op zich. Ook een inspanning van het Turks consulaat om de ‘Nederlandse Vereniging voor de Gedachtegoed van Atatürk’ (‘Hollanda Atatürkçü Düşünce Derneği’; HADD) als vervanger te regelen, mocht niet baten. Alhoewel HADD bekend staat om zijn sympathieën voor CHP, zijn er ook HADD-leden die totaal geen affiniteit hebben met de CHP. Maar helaas mocht ook dit niet baten waardoor de CHP van de benodigde stembureauleden en waarnemers voor elk stembureau, er lang niet voldoende had. Ook de AKP had serieuze problemen en was de enige partij die openlijk een bericht op internet zette. Namens de AKP nam de lobby-organisatie van de AKP in Nederland, Union of European Turkish Democrats (UETD), de leiding op zich. Waar de werving en invulling van de MHP achter gesloten deuren gebeurde, de CHP eigenlijk helemaal niks deed, was de manier van werven van de UETD het meest open en dus het meest te volgen. Hierbij bleek er grote ongeorganiseerdheid. Zo kwam er een internetbericht dat mensen zich konden aanmelden bij UETD maar werd er niet gereageerd op e-mailberichten. Zelfs heb ik de proef op de som genomen en maar liefst 25 e-mailberichten gestuurd maar op geen enkele kwam een antwoord. Uiteindelijk heb ik AKP-parlementariër Metin Külünk, tevens in een commissie van de kieswet, via WhatsApp weten te bereiken en moest hij UETD sommeren om contact met mij op te nemen. Helaas is ook dat niet gebeurd. Het geeft de organisatie goed weer; die was simpelweg slecht. Maar dit was niet alleen een probleem van AKP of UETD, ook CHP had er zoals eerder gezegd last van. Of beter gezegd, CHP had er zelfs nog meer last van. Zo had CHP in Nederland slechts vier dagen voor de start van de verkiezing hun eerste informatiebijeenkomst. Ter vergelijking, de AKP (of UETD) had de eerste bijeenkomst tien maanden van te voren.

Dit gezegd te hebben, viel het wel op dat zelfs op de eerste verkiezingsdag mensen van UETD moeilijk of niet te bereiken waren. En dat terwijl ze een ernstig tekort hadden aan stembureauleden en waarnemers. Mede hierdoor hebben nog meer mensen op het laatste moment afgezegd omdat ze op geen enkele manier antwoord kregen op hun geen vragen. Zo was er een toezegging gedaan voor een hotel zodat mensen buiten Deventer daar vier dagen konden verblijven, daarna is hier nooit meer op teruggekomen. Aan de andere kant gaf AKP/UETD wel reiskosten en loon aan hun afgevaardigden terwijl CHP dit niet deed. MHP trakteerde, zoals eerder gezegd, lunch en alhoewel de AKP dit ook had beloofd, gebeurde dit niet.

Dit alles gebeurde aan de vooravond van de verkiezingen, terwijl de Turkse vice-premier Bülent Arınç één dag eerder de toon zette voor de verkiezingen met zijn uitspraak dat “vrouwen niet moeten lachen op straat”. Nu moet ik wel zeggen dat het bericht ietwat anders naar voren is gekomen in buitenlandse media dan het in werkelijkheid was[7]. Bülent had het over moreel verval in Turkije.[8] Hij vond dat mannen trouw moesten zijn (dus geen womanizers en players moesten zijn) en dat vrouwen weer moesten blozen als ze op straat aangesproken werden. En bij het laatste gaf hij het voorbeeld dat vrouwen niet, zoals momenteel het geval is, op straat moeten gaan schaterlachen.

Nu is Bülent Arınç eerder lid geweest van de Fazilet Partisi, een soort Turkse Christenunie of SGP, dus de uitspraken zijn niet heel erg verrassend. Maar wat wel verrassend is, is dat juist iemand als Bülent Arınç als vice-premier de beste papieren heeft om de huidige premier Erdoğan op te volgen als nieuwe premier. De verwachting is namelijk dat Erdoğan deze verkiezingen president wordt. Het vooruitzicht dat Turkije na Erdoğan een tweede premier zal krijgen die zich bezig houdt met het persoonlijke leven van de burgers, stuitte veel mensen tegen hun borst. En veel Turken hebben uit protest al massaal foto’s gedeeld op twitter van lachende Turkse vrouwen en ook de presidentskandidaat van de oppositie (İhsanoğlu) zei dat Turkije juist meer lachende vrouwen nodig had.

Bülent Arınç probeerde daarna nog het één en ander recht te zetten door te zeggen dat hij niet bedoelde dat vrouwen helemaal niet moesten lachen en dat hij wel een idioot moest zijn om dat te stellen. Hij bedoelde, volgens zijn bericht, dat vrouwen niet zonder hun echtgenoot op vakantie moesten en geen seksueel getinte handelingen moesten verrichten zoals voor de grap “(lantaarn-)palen berijden”. Hij zei dat hij niet boos was op vrouwen die dit wel deden, maar wel dat hij “diep medelijden met ze” had.[9]

Het optreden van Arınç aan de vooravond van de presidentsverkiezingen in het buitenland wordt gezien als zijn campagne om de nieuwe premier te worden. Zoals gezegd heeft hij de beste papieren om premier te worden nadat Erdoğan president wordt. Van de Turkse bevolking is ongeveer 50% namelijk helemaal in de ban van de AK-partij (de partij van zowel Bülent Arınç als Recep Tayyip Erdoğan). En dat bleek ook op de eerste dag van de verkiezingen.

Bij aankomst bleek eigenlijk meteen al dat de organisatie niet erg goed was. Zonder dat ook maar iemand mijn identificatie vroeg, kon ik de deur opentrekken en langs de beveiliging lopen. Mensen die buiten in de rij wachtten, keken me aan maar niemand vroeg waarom ik langs de rij direct naar beneden liep. Later werd mij verteld dat mensen er vanuit gingen dat mensen in driedelig pak met stropdas een belangrijke functie hadden en dus lieten voorgaan. Zelf zag ik ook maar weinig mensen die formeel gekleed waren, en de meesten waren inderdaad stembureauvoorzitter of commissielid. Toch was het raar van de beveiliging om mij door te laten, daar zij niet wisten dat ik een waarnemer was. Wellicht was ik geen waarnemer maar een willekeurige burger, dit werd echter op geen enkele manier gecontroleerd door de beveiliging.

Maar ook tijdens de overige vier dagen waren er een heleboel onregelmatigheden te bespeuren. Veel gingen om kleinere details zoals dat de Kieswet stelt dat de stembureau’s alleen stembiljetten op tafel mochten hebben. De stembureauleden legden echter hun pakje sigaretten, smartphone, aansteker, kopje thee, hun vanuit huis meegenomen Turkse lekkernijen (‘börek’ en ‘çörek’) op de tafel, terwijl dit simpelweg niet mocht. Hierop aangesproken weigerde een vrouwelijke Koran-docente (op dat moment in de hoedanigheid van stembureauvoorzitster) het op te ruimen, ondanks dat de desbetreffende wet werd voorgelezen, met de repliek “Wees niet zo een mierenneuker! Als iedereen volgens de regels werkt, dan krijgen we niks voor elkaar!”. Ze gaf me verder ook mee dat als zij “net als ik de regels zou opvolgen, ze slechts 15 van haar 300 studenten mocht laten afstuderen”. De logica hierachter ontgaat mij natuurlijk; indien een student geen voldoendes haalt, en niet naar de les komt, dan is het simpel: over en uit. Zo iemand toch een diploma geven, haalt slechts het algemene niveau naar beneden.

Zo waren er nog ontzettend veel overtredingen in alle kiesbureau’s. Zo was het verlaten van jouw stembureau niet toegestaan maar liepen de leden regelmatig naar de andere stembureau’s om een babbeltje te maken. Weer anderen gingen regelmatig naar buiten om te roken, iets te drinken, te bidden, frisse lucht te happen enzovoort. Toch was dit volgens de Kieswet allemaal niet toegestaan, omdat de stembureauleden de wachtende kiezers zo kunnen aanspreken en/of beïnvloeden. Tevens mocht de telefoon niet opgenomen worden tenzij het erg belangrijk was, maar ook dit werd massaal overtreden. Iedereen was bezig met sms’en, bellen en WhatsApp; sommige nodigden zelfs hun vrienden en familie uit om even langs te komen en te babbelen. Dit terwijl mensen in de rij stonden om te mogen stemmen. In plaats van dat de stembureauvoorzitter of –voorzitster hiertegen protesteerde, deden die het ook. De keren dat de stembureauvoorzitter/-ster zomaar verdween voor een half uur zonder door te geven waar ze was, waren niet te tellen. Dit terwijl de stemmers niet kunnen stemmen zonder de aanwezigheid van de voorzitter/-ster. Het gevolg was een ongelooflijk grote chaos op de stembureau’s.

Vrijwel elk artikel van de Kieswet werd overtreden, denk hierbij aan gesprekken tussen de stembureauleden over welke partij ze steunen terwijl dit niet bekend mag zijn voor de stemmers. Er werd ook openlijk gevraagd op wie men zou stemmen of namens welke partij iemand daar was. Alhoewel elk stembureau drie boeken kregen met alle regels en voorschriften van de Kieswet, en de partijafgevaardigden via de partij ook een boek kregen met dezelfde regels, heb ik vrijwel niemand deze boekjes zien doornemen. Alles werd gevraagd aan het dichtstbijzijnde stembureau. Bij één stembureau besloot ik zelf de regels voor te lezen, maar koos men toch ervoor om te doen wat een ander stembureau deed. Uiteindelijk bleek dit uiteraard fout, maar het is wel typerend voor de ambtenaren daar. Ondanks de aanwezigheid van het boekje, ondanks de duidelijk geschreven regels, kiest men er toch liever voor om niet zelf het één en ander op te zoeken maar prefereert men het blindelings volgen van andere mensen: ‘kuddegedrag’.

Naast de eerdergenoemde 12.862 mensen, hebben nog eens 4.433 mensen gestemd waardoor er in totaal 17.295 Turks-Nederlandse stemmen zijn uitgebracht. 13.228 hiervan waren in Rotterdam, terwijl Deventer 4.067 Turken zag stemmen. Hiermee is dus slechts 7% van de Turken in Nederland daadwerkelijk wezen stemmen. Waarnemers noemden de verkiezingen, gezien de uitgaven van Turkije en de inzet van mankracht, een “fiasco”. Vooral de uitgaven zijn een doorn in het oog van veel Turken, omdat Nederland Turkije verplicht stelde om een Nederlands gebouw te huren en Nederlandse beveiligingsbedrijven in te huren. Hierdoor mochten de stembureau’s niet in Turkse consulaten of moskeeën van de Diyanet plaatsvinden. Ook mochten geen Turkse beveiligingsbedrijven ingehuurd worden. Dit kostte Turkije alleen in Nederland al ruim één miljoen euro. Hiernaast zullen de waarnemers nog uitbetaald moeten worden en de stemmen met speciale vliegtuigen naar Turkije vervoerd moeten worden door speciale delegaties van Turkse Kamerleden.

Maar ondanks deze tegenvallende resultaten en complete anarchie, heb ik niet kunnen constateren dat er daadwerkelijk ook frauduleuze dingen zijn gebeurd die een invloed kunnen hebben op de uitkomst van de verkiezingen. Wel zijn de onregelmatigheden dusdanig dat ze een context schetsen waarin fraude waarschijnlijker is. Maar toch lijkt het te werken voor Turkije, hoe onwaarschijnlijk het ook is. De omstandigheden die het juist moeilijker maken om adequaat te kunnen zijn, zorgen in Turkije juist voor een omgeving waarin alles goed lijkt te gaan.

Armand Sağ

03-08-2014

Het bericht Veel overtredingen bij stembureau’s in Nederland verscheen eerst op Turks.nl.

Opkomst
In totaal hebben 17.295 Turkse Nederlanders een stem uitgebracht. Gekeken naar dat er 240 duizend stemgerechtigden zijn, is de opkomst zeer matig (7.2%). 13.228 stemmen werden uitgebracht in Rotterdam en 4.067 in Deventer. De opkomst in andere landen waren even laag.

De lage opkomst is te wijten aan het feit dat Turken vooraf moesten inschrijven en een afspraak moesten maken om te kunnen stemmen. Daar was veel onduidelijkheid over. De regering wilde de regels op het laatste moment nog wijzigen, maar dat werd afgewezen door de Turkse kiesraad. Ook speelt de vakantieperiode een rol. Stemmen is nog wel mogelijk bij douanen in Turkije.

De stemmen worden middels ‘diplomatieke cargo’ vervoerd naar Turkije voor een telling. De uitslag wordt ‘s avonds op 10 augustus bekendgemaakt, de dag dat de inwoners van Turkije zullen stemmen..

Het bericht Zeer matige opkomst in Nederland voor presidentsverkiezingen verscheen eerst op Turks.nl.

Togan Oral, consul generaal in van Turkije in Rotterdam zegt dat er ongeveer 240 duizend Turkse stemgerechtigden zijn in Nederland. 173 duizend zijn ingeschreven bij het consulaat in Rotterdam, 66 duizend in Deventer. In de Ahoy zullen er 63 stembussen worden neergezet, tegenover 24 in Deventer.

Het stemmen zal in totaal vier dagen duren, tussen 31 juli en 3 augustus. Indien er een tweede ronde plaatsvindt, zal dat gebeuren tussen 17 en 20 augustus. De stemmers mogen tijdens de verkiezingen gratis parkeren bij Ahoy. 

Stemmen
Mensen die een stem willen uitbrengen moeten ingeschreven zijn in het systeem van de Turkse kiesraad. Of men al reeds is ingeschreven, kan gecontroleerd worden via deze link. Daarvoor is een Turkse identiteitskaart benodigd. Indien er geen inschrijving is, moet dat gebeuren met behulp van een formulier dat hier te downloaden is. Klik hier voor meer informatie.

Het bericht Turken in Nederland gaan eigen president kiezen in Rotterdam en Deventer verscheen eerst op Turks.nl.