De terreurorganisatie PKK beschuldigt Turkije er juist van de IS te steunen. De PKK pleegde afgelopen week vele aanslagen in Turkije, waarbij meerdere politieagenten en militairen om het leven zijn gekomen. Na de aanslagen van de PKK is Turkije een operatie gestart tegen de PKK, waarbij terreurkampen in het noorden van Irak werden gebombardeerd.

Het bericht Syrische Koerden bedanken Turkije om bombardementen IS verscheen eerst op Turks.nl.

De aanslag vond rond 11:45 lokale tijd plaats op een groep jongeren die naar Ayn al-Arab (Kobani) zouden reizen om mee te helpen aan de heropbouw van de stad. Veel van de gewonden verkeren in levensgevaar. Ooggetuigen melden dat de aanslag is gepleegd door een zelfmoordterrorist. Wie er achter zit, is nog onbekend. De Turkse media speculeren over dat de IS achter de aanslag zou zitten.

Kort voor de aanslag:

Het bericht Tientallen doden bij aanslag Suruç verscheen eerst op Turks.nl.

Press release issued by #Sanlıurfa Governorate: A total of 96 wounded from #Kobani attacks have been so far hospitalised in #Turkey.

— Turkey PM Press&Info (@ByegmENG) 25 juni 2015

 Turkse autoriteiten melden op Twitter dat er tot nu toe 96 Koerden zijn opgenomen in Turkse ziekenhuizen. Zij werden met ambulances vervoerd naar een ziekenhuis in Şanlıurfa. Ook is de Turkse noodhulporganisatie AFAD aan het voorbereiden voor een mogelijke nieuwe vluchtelingenstroom uit de stad.

Deputy PM @NumanKurtulmus: #Şanlıurfa Governorate and #AFAD teams have taken every precaution for wounded and humanitarian assistance.

— Turkey PM Press&Info (@ByegmENG) 25 juni 2015

Het bericht Tientallen gewonde Koerden naar Turkije verscheen eerst op Turks.nl.

Turkije steunde de strijd tegen de IS door de inwoners op te vangen en honderden gewonde strijders te behandelen in Turkse ziekenhuizen. Ook zorgde Turkije ervoor dat er versterking kwam vanuit Noord-Irak (Peshmerga).

Op foto’s is te zien dat Kobani een puinhoop is na de strijd.

Het bericht Kobani is volledig verwoest verscheen eerst op Turks.nl.

Vluchtelingenkamp
Maandag heeft Turkije de deuren geopend van een vluchtelingenkamp dat capaciteit biedt voor 35.000 Koerdische vluchtelingen. Het nieuwe vluchtelingenkamp telt onder meer twee ziekenhuizen, een waterzuiveringsinstallatie en een school waar 10.000 kinderen onderwijs kunnen krijgen.

In totaal zijn 1.7 miljoen mensen uit Syrië gevlucht naar Turkije. 265.000 daarvan leven in vluchtelingenkampen. De rest is verspreid over het hele land.

Turks.nl

Het bericht Koerden bedanken Turkije om steunen Kobani verscheen eerst op Turks.nl.

SP-kamerlid @SadetKarabulut spreekt #Kobanedemo toe. Waar zijn GroenLinks en PvdA? pic.twitter.com/gABoSsVaLo

— Bart Schut (@bpschut) 1 november 2014

Er was veel politie op de been maar de demonstratie verliep rustig. Koerden verzamelden zich op het Malieveld en trokken daarvandaan door de stad. Zij wilden naar de Tweede Kamer lopen, maar werd tegengehouden door de politie. Ook in Brussel werd een soortgelijke demonstratie gehouden.

Het bericht Pro-PKK/Kobani demonstratie in Den Haag verscheen eerst op Turks.nl.

Er was veel vreugde bij de lokale bevolking. Duizenden mensen juichten de Pesmarga’s toe en zwaaiden met Koerdische vlaggen.

Vrij Syrische Leger
De Peshmerga’s zijn niet de enige die versterking zullen bieden in de strijd tegen de terroristische IS. Een groep van ongeveer vijftig strijders van het Vrij Syrische Leger zullen via Turkije reizen naar Kobani.

Het bericht Pesmerga’s komen aan in Turkije verscheen eerst op Turks.nl.

De toename komt voornamelijk voor in het oosten van Turkije. De mannen zijn bang dat zij worden gezien als IS-aanhangers en zo hun leven riskeren.

Afgelopen weken kwamen er tientallen mensen om bij rellen die werden veroorzaakt door pro-PKK Koerden. Mannen met een baard waren willekeurig het slachtoffer van extreem geweld omdat ze de IS zouden sympathiseren. Zij werden neergeschoten, neergestoken, van balkons af gegooid en overreden. De meeste slachtoffers waren ook Koerdisch.

 ^{Cengiz Tiryaki is een van de slachtoffers. Hij werd gewond overgebracht naar een ziekenhuis nadat zijn huis werd beschoten. Hij overleed later aan zijn verwondingen.}

Terwijl het volledig afscheren van een gelaten baard in sommige Islamitische overtuigingen gezien wordt als een zonde, stapten honderden mannen de afgelopen dagen naar een kapper om dat toch te doen. Bij sommige kappers loopt het aantal op tot vijftien mannen per dag die verder willen leven zonder een baard.

Het bericht Turkse mannen scheren baard uit angst voor PKK verscheen eerst op Turks.nl.

De PYD vecht tegen de IS in Ayn al-Arab (Kobani) en is gelieerd aan de terreurorganisatie PKK . De PKK strijdt voor ‘onafhankelijkheid’ in het oosten van Turkije en is verantwoordelijk voor meer dan 30.000 doden met aanslagen op Turkse militairen en burgerdoelen. De PYD wordt gezien als de Syrische tak van de PKK en heeft een vijandige houding tegenover Turkije, waardoor het land terughoudend is betreft militaire steun. “Zolang de PYD deze standpunten vasthoudt kan het niet rekenen op steun van Turkije en het Vrij Syrisch Leger”, aldus de minister.

Turkije steunt Kobani wel humanitair door meer dan 180 duizend vluchtelingen op te vangen en noodhulp te vervoeren voor de overgebleven burgers in de stad. 

Peshmerga
Minister Cavusoglu heeft ook gezegd dat de Iraaks-Koerdische Peshmerga-strijders worden geholpen om in Ayn al-Arab te komen voor versterking. Eerder werd bekend dat Turkije wapens heeft geleved aan de Peshmarga om de opmars van de IS in Irak te voorkomen.

Het bericht Turkse steun Kobani onmogelijk zolang PYD standpunten vasthoudt verscheen eerst op Turks.nl.

Waar de PKK de nadruk legt op ultranationalisme onder Koerden, benadrukt IS de extreemorthodoxe vorm van de soennitische islam. De stad Ayn al-Arab is nu het toneel geworden van de harde strijd tussen de twee groepen. Eerder voerde IS de boventoon door in Noord-Irak, waar de Koerden een autonome regio hebben, de Koerden van de kaart te vegen. Hierbij lieten ook vele Turkmenen het leven door het geweld van IS, dit omdat Turkmenen de sjiitische leerweg van de islam volgden en de IS deze stroming als ketterij ziet.

Ook in Noord-Syrië lijken de Koerden aan de verliezende hand, ondanks de vele honderden vrijwillige Koerden die naar Ayn al-Arab trekken om de PKK te helpen.[1] Door het dreigende verlies, bombarderen Amerikaanse vliegtuigen steevast de IS-kampen die de stad aan het belegeren zijn. Maar omdat dit niet genoeg lijkt te zijn om IS tegen te houden, wil de PKK steun van het Turkse leger.[2] Ayn al-Arab ligt namelijk vrij dicht tegen de Turks-Syrische grens, hetzelfde gebied waar de Syrische Koerden kort geleden hun onafhankelijkheid uitriepen van de Syrische hoofdstad Damascus waar nu al jaren een burgeroorlog woedt tegen het regime van de Syrische president Al-Assad.

De roep om hulp aan Turkije komt voor velen echter als een verrassing. De PKK is sinds de jaren ’70 verantwoordelijk voor de dood van ruim 50.000 Turkse burgers en de nationaalsocialistische koers van de PKK heeft gezorgd voor veel haat en wantrouwen tussen de twee bevolkingsgroepen (Turken en Koerden). De nationaalsocialistische koers van de PKK wordt gekenmerkt door het marxisme en een extreme vorm van Koerdisch nationalisme.

Door dit verzoek van de PKK is Turkije in een lastig parket terechtgekomen. Door de PKK te helpen, zal Turkije zichzelf hinderen omdat de PKK zich na de strijd tegen IS weer op Turkije zal richten. Turkije is het terreurgeweld van de PKK tegen onschuldige burgers nog lang niet vergeten. Aan de andere kant wil Turkije graag het westen helpen in de strijd tegen IS maar ook de Syrische president Al-Assad van het toneel hebben. De ontvoering van 49 Turkse diplomaten door IS in juni 2014 en de bomaanslag in Reyhanlı, Hatay waarbij 52 Turken omkwamen en 146 gewond raakten in mei 2013, hebben ervoor gezorgd dat ook Turkije IS als de vijand beschouwt. De bomaanslag in Reyhanlı was zelfs de meest bloedigste aanslag in de geschiedenis van de Republiek Turkije en hierop zette Turkije IS op de terreurlijst.

Hierdoor bekijkt Turkije de situatie tussen de PKK en IS met argusogen; welke van de twee ook overwinnen, beide groepen kunnen zich daarna richten op Turkije als de nieuwe vijand. De Turkse Kamer heeft dan ook ingestemd met een motie die militair ingrijpen in Syrië mogelijk maakt. Toch staat Turkije niet te popelen om de 5.000 PKK-strijders te helpen in hun strijd tegen naar schatting 20.000 tot 80.000 IS-strijders. Vooral nu blijkt dat IS ook beschikt over op het Syrische leger buitgemaakte straaljagers.[3] Analisten verwachten dat deze gebruikt kunnen worden tegen de Amerikaanse luchtaanvallen. Eerder was al bekend dat IS beschikte over tanks en zware wapens, die ze buitgemaakt hadden op het Irakese en Syrische leger.[4] Mede hierdoor heeft IS momenteel een snelle opmars in Irak en Syrië.

Voor de Koerden lijkt de strijd de verschillende partijen samen te brengen. Lange tijd woedde er een burgeroorlog tussen Koerden, waarbij de Koerdische Democratische Partij (KDP) van de Iraaks-Koerdische Barzani als de grootste vijand van de PKK gold. In Irak leidde dit ertoe dat Noord-Irak werd opgedeeld in twee Koerdische zones; één voor de KDP van Barzani en één voor de PUK van Talabani. Deze Koerdische burgeroorlog, die vooral tussen 1994 en 1997 duizenden levens eiste, lijkt nu op een laag pitje te staan. Dit komt de PKK goed uit, maar tegelijkertijd zijn mensen ook bang dat de PKK deze periode gebruikt om zichzelf opnieuw te bewapenen. Mede hierdoor weigerden Nederland en Turkije de PKK wapens te geven voor hun strijd tegen IS.[5] Duitsland wil de PKK nu wel bewapenen, iets wat meteen het PKK-geweld in Turkije heeft doen oplaaien.[6] Zo heeft PKK-leider Abdullah Öcalan vanuit zijn Turkse gevangenis gedreigd met nieuwe terreuraanslagen. Hierop zijn bij rellen in Turkije al ruim 350 gewonden en minstens 30 doden gevallen, waaronder twee hooggeplaatste Turkse politiefunctionarissen.[7] Daarnaast worden ook Turkse musea aangevallen door PKK-Koerden.[8]

Toch behandelt Turkije de in Ayn al-Arab gewond geraakte PKK-strijders in Turkse ziekenhuizen.[9] Ook heeft Turkije naar schatting al ruim 185.000-200.000 (vooral Koerdische) Syriërs opgevangen die vluchten voor het geweld van zowel de PKK als IS.[10] Aan de andere kant heeft de aanval van de PKK op een politiepost in Tunceli alsmede de beschieting van een politiepost in Dağlıca, Hakkari, gezorgd voor een Turkse tegenreactie. Turkse straaljagers hebben namelijk posities van de PKK bestookt.[11] Waarom de PKK in deze moeilijke periode waarin ze het onderspit delven tegen IS, er toch voor kiest om na een twee jaar durende wapenstilstand de strijd tegen Turkije weer op te pakken, is moeilijk te begrijpen. Aan de andere kant weet de PKK dat Turkije een veel genadigere vijand is dan IS en probeert het zo de strijd tegen IS onder de aandacht te krijgen. IS implementeert namelijk de tactiek van etnische zuiveringen en laat geen overlevenden achter. Turkije daarentegen staat bekend om de humanitaire hulp die het biedt, zelfs aan PKK-terroristen. Zo werden in het verleden ook al opgepakte gewonde PKK-leden behandeld in Turkse ziekenhuizen en kregen ze daarna een eerlijk proces.

Ook  voor Turkije is de keus tussen de PKK en IS geen gemakkelijke. De PKK is al bijna 40 jaar bezig met terreuraanslagen in Turkije en heeft ruim 50.000 burgers omgebracht. Aan de andere kant is ook IS niet van plan om de Turken met rust te laten, gezien de etnische massamoord op Turkmenen in Irak. Het feit dat IS meer geld, meer mankrachten, meer wapens en meer daadkracht lijkt te hebben dan de PKK, heeft Turkije een lichte voorkeur voor IS. Dit werd duidelijk toen Turkije voorstelde veilige zones in te stellen in Noord-Syrië vlakbij de Turks-Syrische grens. In deze zones zouden, onder andere, Turkse militairen de gebieden waar relatief veel mensen wonen moeten beschermen tegen IS.[12] Deze zones zouden volgens de Turkse premier Ahmet Davutoğlu vanuit Turkije ingericht en bestuurd moeten worden.

Toch krijgt Turkije veel kritiek voor zijn afwachtende houding. Dit bleek onder andere ook toen Turkije ongeveer 200 PKK-strijders die vanuit Ayn al-Arab naar Turkije waren gevlucht, voor verhoor had vastgezet.[13] Deze 200 strijders bleken eerder terreuraanslagen in Turkije te hebben voorbereid en hadden zware wapens bij zich toen ze Turkije invluchtten vanuit Ayn al-Arab. Dat Turkije van de 200.000 vluchtelingen er slechts 200 voor verhoor vasthield (slechts 0,1% van het totaal), mocht niet baten. Koerden waren er als de kippen bij om Turkije te beschuldigen van “anti-Koerdisch gedrag”. Dit is echter allemaal een belangrijk onderdeel van het Koerdisch proces van identiteitsvorming. De strijd van de Koerden tegen IS heeft de Koerden momenteel op de kaart gezet en veel media-aandacht gegenereerd. Dit is deels het werk van het goedgeorganiseerde persbureau van de PKK. Want alhoewel Ayn al-Arab onder Koerden wordt aangeduid met ‘Kobani’ en momenteel het symbool van Koerdisch verzet is geworden, is het van oorsprong geen Koerdische stad.

Ayn al-Arab stamt uit 1912 toen het nog deel uitmaakte van het Osmaanse Rijk, de voorganger van de Republiek Turkije uit 1923, en gebouwd werd als een tussenstop van de Konya-Bagdad-spoorlijn. Omdat de stad meteen een sterke bloei meemaakte door de goede verbinding met het treinspoor, kreeg de stad de naam Ayn al-Arab of ‘de lente van de Arabieren’. In 1915 vestigden veel Armeniërs zich in de stad. Door de Ierse journalist Patrick Cockburn, die in 2013 de prijs voor beste buitenlandcorrespondent won, werd in de Britse veelgelezen krant The Independent een geheel onjuist verhaal vermeld over de Armeniërs. Volgens Cockburn waren deze Armeniërs in 1915 gevlucht voor de Osmaanse strijdkrachten en hadden zich net over de grens in Syrië gevestigd. Dit is echter onmogelijk daar Syrië tot 1918 de facto en zelfs tot 1920 de jure een provincie was van het Osmaanse Rijk. Er was dus op dat moment in 1915 helemaal geen grens tussen het Osmaanse Rijk en Syrië, wat het erg ongeloofwaardig maakt dat Armeniërs daarheen waren gevlucht. Het lijkt veel aannemelijker dat Armeniërs zich daar gevestigd hebben uit vrije wil.

Na de Arabische en Armeense invloeden, kreeg de stad in recente jaren ook een Koerdische invloed. De Koerden noemden de stad ‘Kobani’ als verbastering van het bedrijf ‘Baghdad Railway Company’. Company is uiteindelijk verworven tot ‘Kobani’, welke thans door de Koerden nog steeds wordt gebruikt. De stad is pas belangrijk geworden toen IS de aanval opende en de buitenwijken bezette. In de huidige turbulente periode werd Ayn al-Arab pas Kobani; nu Koerden vanuit de hele wereld naar de stad komen om vrijwillig tegen IS te strijden, maar ook omdat de stad nu sterk ‘koerdificeerd’ is.

Deze koerdificatie blijkt uit het feit dat Koerdische gezaghebbers honderden jongemannen onder de leeftijd van 30 jaar hebben gedwongen om mee te vechten met de Koerden tegen IS, ongeacht hun afkomst. Tevens werd door Koerdische gevechtseenheden een soort ‘militaire dienstplicht’ ingevoerd in Kobani. Onder het mom van deze ‘dienstplicht’ worden jonge kinderen uit hun ouderlijke huizen gehaald in gebieden ten oosten van Kobani, maar ook Kobani zelf. De door de Koerden gecontroleerde politie draagt de jongeren vervolgens over aan Koerdische strijders. Deze strijders houden de jongelingen vast in scholen waar zij naast militaire training ook propagandalessen ontvangen waardoor ze zich identificeren met de Koerdische zaak.[14] Deze tactiek van kindontvoeringen komt ook vaak voor onder de PKK in Turkije, waar kinderen uit de dorpen naar de bergen ontvoerd worden om daar na een lange indoctrinatie ingezet te worden als kindsoldaat tegen Turkse veiligheidstroepen, en de PKK in Nederland[15]. De Koerdische militaire dienstplicht in Kobani en omstreken is zonder een wettelijk besluit ingevoerd en daardoor in strijd met de wet. Daarnaast strookt het inzetten van kindsoldaten niet met internationale wetgeving en/of verdragen omtrent de rechten van de mens of het kind.

Volgens velen onderstreept het besluit tot gedwongen militaire dienstplicht, dat zonder precedent is, de wanhoop van de Koerdische strijders in hun gevecht tegen IS. Want ondanks de steun van mede-Koerden en de luchtsteun van een internationale coalitie onder leiding van Amerika, lukt het maar met moeite om IS uit Kobani te houden.[16] Aan de andere kant, lijken Koerden de strijd om Kobani te gebruiken om hun macht in andere gebieden van Noord-Syrië te consolideren en zelfs uit te breiden waardoor het volgend gevaar in de regio zomaar eens een Koerdisch oprukkend leger kan zijn.

Armand Sağ

Het bericht De Slag om Kobani: Ultranationalistische Koerden vs extreemorthodoxe soennieten verscheen eerst op Turks.nl.

Het gaat om Salih Tekinalp. Hij werd in 1994 gekozen als burgemeester van de stad. Het is nog onbekend wat het motief is achter de moord.

Suruç ligt aan de grens met Ayn al-Arab (Kobani) waar sinds weken een strijdt woedt tussen PKK-gelieerde Koerdische milities en de extremistische IS. Eerder waren er gewelddadige rellen door PKK-aanhangers in Turkije. Daarbij kwamen 39 mensen om het leven.

Turks.nl

Het bericht Ex-burgemeester Suruç vermoord verscheen eerst op Turks.nl.

De gewonden worden volgens DHA eerst geregistreerd en onderzocht voordat ze het land binnenkomen. Zij worden gefotografeerd en worden met een gezichtsherkenningstechnologie gecontroleerd of zij eerder betrokken zijn geweest bij terroristische aanvallen in Turkije. Aldus het persbureau.

Na een eerste behandling aan de grens worden de YPG’ers overgeplaatst naar het ziekenhuis in de grensstad Suruç. Zwaargewonden worden vervoerd naar ziekenhuizen in Şanlıurfa, Gaziantep en Diyarbakır. 

Houding Turkije
Turkije is terughoudend betreft het ingrijpen in Ayn al-Arab met eigen militairen. Het land pleit voor een internationale operatie voor een bufferzone en het bewapenen en trainen van groepen die vechten tegen de terroristische IS. Eerder werd bekend dat Turkije wapens heeft geleverd aan de Koerden in Noord-Irak in hun strijd tegen de IS.

Turks.nl

Het bericht 605 YPG’ers behandeld in Turkije verscheen eerst op Turks.nl.

In Bingöl, pal naast Tunceli, werden op 9 oktober 2014 de hoofdcommissaris van de politie, zijn assistent en een politiechef onder vuur genomen door een passerende auto².  Terwijl de hoofdcommissaris zwaargewond raakte, lieten zijn assistent en de politiechef helaas het leven³. De drie waren bezig met een politieonderzoek bij een door relschoppers geplunderde winkel toen de aanslag plaatsvond. Het was de eerste aanslag op een hoofdcommissaris sinds 24 januari 2001. De auto met de aanslagplegers werd later achtervolgd en staande gehouden door de militaire politie. Bij de hierop volgende vuurgevechten kwamen vier van de zes inzittenden om en werden de overige twee opgepakt.

Ook in Gaziantep lieten vier mensen het leven toen twee groepen demonstranten op elkaar begonnen te schieten. Hetzelfde gebeurde in Mardin waar één persoon het leven liet. Nog eens acht mensen zijn omgekomen tijdens rellen in de stad Diyarbakır, die door Koerdische relschoppers met zijn oud-Griekse naam Amida/Amed wordt aangeduid⁴. De hevigheid van de rellen houdt echter nog steeds aan.

Maar wat is nu eigenlijk de kern van het probleem? De protesten in Turkije zijn vooral een punt van onvrede van Koerdische Turken en extreemlinkse Turken die steun betuigen aan de Koerden. Volgens deze groep steunt de islamistische regering van president Erdoğan de radicale strijders van IŞİD die actief zijn in Irak en Syrië. IŞİD is een soennitische groep van strijders die razendsnel gebied veroveren in Irak en Syrië en daartoe zelfs een nieuwe staat hebben uitgeroepen: Islamitische Staat. Deze door niemand erkende staat heeft inmiddels ook een kalifaat gesticht, hetzelfde kalifaat welke door de eerste Turkse president Atatürk was afgeschaft in 1924. Hierdoor hebben IŞİD-strijders ook al niet veel op met Atatürk-aanhangers.

Alhoewel er aanwijzingen zijn dat Turkije inderdaad in het verleden sporadisch steun verleende aan IŞİD, kwam dit meer door de breuk van IŞİD met Al-Qaida en het anti-Amerikaanse karakter van IŞİD. IŞİD eiste namelijk het vertrek van Amerikaanse troepen uit Irak. De mogelijke steun van Turkije aan IŞİD is momenteel echter onwaarschijnlijk door een aantal incidenten. Zo hield IŞİD sinds mei 2014 49 Turkse diplomaten en hun gezinnen gevangen in het Turkse consulaat van Irak. Deze diplomaten konden pas na 102 dagen bevrijd werden door Turkije, tegen een hoge prijs: ruim 180 door Turkije gevangengenomen IŞİD-strijders werden geruild tegen de 49 diplomaten⁵. Onder de vrijgelaten IŞİD-strijders waren ook twee Britten, drie Fransen en een Belg. De massale steun van Turkije aan de Koerdische regio in Noord-Irak werd hierdoor ook niet op prijs gesteld door IŞİD, daar de Koerden vooral andere stromingen binnen de islam aanhouden dan wel communistisch zijn. Mede hierdoor pleegde IŞİD op 11 mei 2013 de grootste en bloederigste aanslag in de geschiedenis van de Republiek Turkije om zo de PKK te onttronen als meest wrede terreurgroep in Turkije. Bij twee bomaanslagen in de stad Reyhanlı in de provincie Hatay (vlakbij de Syrisch-Turkse grens) kwamen 52 mensen om en raakten nog eens 146 mensen gewond. Hierdoor lijkt de steun van Turkije aan IŞİD bekoeld te zijn en richt IŞİD zich nog meer op religieuze c.q. etnische zuiveringen. Dit werd duidelijk toen IŞİD vanaf juni 2014 sjiitische Turkmenen in Irak, een etnisch aan Turken verwante groep, systematisch begon te vermoorden⁶. Hiermee liet IŞİD duidelijk merken zich niet te houden aan enige andere regel dan dat eenieder die niet de radicale stroming van de soennitische islam aanhoudt, uitgeroeid dient te worden.

Hiermee wordt het conflict duidelijker daar de Koerden in Noord-Syrië hun onafhankelijkheid hebben uitgeroepen tijdens de Syrische burgeroorlog en nu sterke banden hebben met de Koerdische terreurgroep PKK. De PKK is een ultranationalistische Koerdische groepering met een communistische inslag en voert al decennia een terreuroorlog tegen Turken in Turkije en Turkmenen in Irak en Syrië. Hierbij zijn al meer dan 50.000 doden gevallen. De PKK staat bekend als fel anti-Turks en richt zijn aanslagen vooral op Turkse burgerdoelen. Door hun linkse inslag staan PKK-Koerden bij IŞİD bekend als afvalligen, ketters en vijanden van de islam. Dit omdat communisme in essentie alle religies als overbodig beschouwt en het  atheïsme promoot.

Door het ultranationalistische karakter van de PKK, zien veel Koerden de strijd tussen IŞİD en Noord-Syrische Koerden als een nationale strijd. Mede hierdoor was ik in Tunceli getuige van vele tientallen Alevitische en communistische Koerden (en ook Zaza’s) die vrijwillig naar Irak en Syrië vertrokken om daar samen met de Koerden in Irak en Syrië te vechten tegen IŞİD, ondanks grote linguïstische en religieuze verschillen tussen beide groepen (Kırmancı-Koerden en Zaza’s hebben niet veel gemeen). Onze eigen buschauffeur in Tunceli vertelde dat hij samen met zijn broers ook wilde gaan strijden maar dat hij zich verslapen had. Het konvooi was met ongeveer 40 bewoners van Tunceli , inclusief zijn broers, om 6 uur ‘s ochtends vertrokken richting Irak en/of Syrië. Onze chauffeur zei dat hij dan volgende week maar zou gaan omdat er wekelijks konvooien vertrokken. Hij voegde eraan toe dat hij al goed wist hoe hij met wapens moest omgaan omdat hij vanaf kleins af aan met wapens werkte: “In deze regio, in onze cultuur, zijn wapens een essentieel deel van het dagelijks leven”. Het feit dat hij zijn bijna twee jaar durende dienstplicht in Turkije ook al had voltooid, gaf aan dat hij een wezenlijke opleiding had genoten in de omgang met wapens.

Hieruit blijkt echter ook hoe de vork in de steel zit. Koerden, ongeacht of het Turkse, Irakese dan wel Syrische Koerden zijn, zien geweld als een belangrijk deel van hun cultuur. Mede hierdoor heeft de Koerdische grondwet in Noord-Irak sinds 2002 een wetsartikel dat “het vermoorden van vrouwen, wegens eer, schande en religie (eerwraak res.)” ongestraft moet blijven. In Iraaks-Koerdistan is het hierdoor volkomen legaal om vrouwen te doden uit naam van eerwraak. Maar het aspect van geaccepteerd geweld binnen de Koerdische samenleving blijkt ook uit het hoge aantal van jonge en kleine kinderen die in Koerdische dorpen rondlopen met wapens. Met dit in het achterhoofd is beter te begrijpen waarom de PKK:

1. thans één van de oudste en grootste guerrillabewegingen is die zich bedient van terreur;

2. berucht is vanwege de wreedheden en overschaduwd wordt door criminele activiteiten;

3. zo achteloos omgaat met burgerlevens en daarom zo massaal veel slachtoffers heeft kunnen maken sinds de oprichting in 1978.

De PKK ziet geweld namelijk als een normale en dagelijkse gang van zaken. Dit verklaart waarom Koerden in Tunceli staan te popelen om te vechten tegen IŞİD, hun sociale omgeving juicht dit namelijk toe en stimuleert het zelfs. Zelf was ik er ook getuige van in Tunceli toen twee Koerden ruzie kregen en begonnen uit te roepen dat ze “uit Diyarbakır kwamen”, “toebehoorden tot een bepaalde stam” en “wel raad wisten met ruziemakers”. Het waren allemaal verwijzingen naar geweld en ‘hun’ regionale of sociale reputatie op het gebied van geweld. Een reputatie die opgebouwd was door het doden van mensen tijdens een ruzie en nu als eervol c.q. status werd gezien. En ook in Nederland zijn we hier getuige van geweest met de bestorming van het parlement in Den Haag door Koerdische betogers⁷. Het probleem hier was echter dat dit gedrag beloond werd en dat het in de toekomst dus vaker zal voorkomen onder Koerden in Nederland.

Na de bestorming moest Kamervoorzitter Anouchka van Miltenburg in de nacht van 6 op 7 oktober 2014 naar het parlement komen om de Koerdische relschoppers rond 2.00 uur ‘s nachts toe te spreken⁸. Tevens beloofde zij een gesprek met een delegatie van de Koerdische relschoppers voor dinsdagochtend 7 oktober 2014⁹. Volgens SP-kamerlid Harry van Bommel, die bekend staat om zijn sympathieën voor de Koerden, was dit een succes. Ook andere politieke leiders, zoals D66-voorman Alexander Pechtold, meldden dat ze de Koerden goed begrijpen. Alleen Wilders keurde de actie faliekant af, maar zag zich daarin niet gesteund door andere Kamerleden. Dit voedt echter de Koerdische gedachtegang dat geweld een manier is om onvrede kenbaar te maken. Dit blijkt ook uit de protesten in Turkije waar duizenden Koerden de straten opgaan om te protesteren tegen de situatie in de Noord-Syrische stad Kobani waar momenteel hevige gevechten zijn tussen IŞİD en Koerden. De protesten ontaarden echter in rellen omdat demonstranten auto’s, bussen en andere voertuigen in brand steken; stenen, vuurwerk en brandbommen naar de politie gooien; winkels plunderen; en andersgezinde burgers aanvallen. Het is dan ook niet verrassend dat de grootste rellen in Batman, Diyarbakır, Van, Şırnak, Şanlıurfa, Bingöl en Hakkari plaatsvinden. Dit zijn namelijk allemaal steden in Oost-Turkije waar veel Koerden wonen.

De politie probeert de menigte met waterkanonnen en traangas uiteen te drijven, maar ziet de menigte dan tegen zich keren. Dit terwijl de situatie in Kobani momenteel niet veel te maken heeft met Turkije behalve dan dat Turkije een humanitaire ramp probeert te voorkomen. Zo staan Turkse troepen klaar aan de Syrisch-Turkse grens om vluchtelingen, inclusief de inwoners van Kobani, op te vangen en te beschermen¹⁰. Turkije had al 850.000 vluchtelingen uit Syrië¹¹ (het merendeel Koerdisch) opgevangen maar heeft de laatste dagen nog eens een groot aantal vluchtelingen (vooral uit Kobani) opgevangen. Dit aantal groeit met de dag van 130.000¹² naar 160.000¹³ tot wel ruim 185.000¹⁴ vluchtelingen uit Kobani. De Koerdische regionale president van Noord-Irak voegde eraan toe dat Turkije ook wapens heeft geleverd aan de Koerden. “Turkije heeft ons geholpen, maar wij verwachtten toch meer”, aldus Barzani¹⁵. Ondanks de massale steun van Turkije op humanitair gebied, eisen de Koerden militaire hulp omdat alleen (militair) geweld als iets van waarde wordt gezien in hun cultuur. Mede hierdoor dreigde de oprichter en leider van de terreurgroep PKK, Abdullah Öcalan, om Turkije met terreuraanslagen te bestoken als Kobani verloren gaat. Dat terwijl het verlies van Kobani niks met Turkije te maken heeft. Het is echter het enige middel dat Öcalan kent in een cultuur waarin geweld centraal staat als een geoorloofd middel om te krijgen wat men beoogt.

Dat Turkije echter niet militair ingrijpt in Kobani, is iets wat vooral de Verenigde Staten van Amerika eist van Turkije. Mevlüt Çavuşoğlu, de Turkse minister van Buitenlandse Zaken, liet echter weten dat Turkije niet op eigen houtje militair zal gaan optreden tegen IŞİD. Alhoewel dit een groot contrast is met het beleid van AKP om Turkije te kneden tot een grootmacht die fungeert als een regionale politiemacht, is het momenteel een logische stap. Inmenging in een buitenlands conflict zal Turkije immers nog meer binnenlandse onrusten opleveren, vooral door de aanwezigheid van Koerden en IŞİD-sympathisanten. Want de rellen van Koerden en de aanwezigheid van PKK-strijders in Kobani, hebben veel Turken doen beseffen dat in wezen beide partijen een groot gevaar zijn voor de Turkse integriteit. Zowel IŞİD als PKK zien Turkije namelijk als een vijand, waarbij de wreedheden van PKK al bijna 40 jaar in het geheugen van de Turken staan geprint. Omdat IŞİD nog relatief nieuw is, hebben veel Turken een grotere afkeer tegen PKK. Juist daarom staat Turkije niet te springen om de PKK-strijders van Kobani te helpen in hun strijd tegen IŞİD omdat PKK zich daarna weer zal richten op hun strijd tegen Turkije. Een strijd die nu al bijna 40 jaar duurt, ruim 50.000 doden heeft opgeleverd en nog eens honderdduizenden slachtoffers heeft veroorzaakt die de dupe zijn geworden doordat ze gedwongen werden te moeten vluchten van huis en haard.

De eis van VN-gezant Staffan de Mistura dat Turkije de Turkse Koerden die vrijwillig naar Kobani gaan om daar te strijden, niet moet tegenhouden staat ook in groot contrast met de gang van zaken in de internationale gemeenschap¹⁶. Waar Nederland jihadisten die naar Irak en Syrië afreizen bestaft door hun kinderen onder toezicht te plaatsen en het intrekken van hun uitkeringen, subsidies en toeslagen, dient Turkije hier dus toestemming voor te geven bij de Koerden¹⁷. Ook de uitspraak van SP-kamerlid Harry van Bommel dat “Turkije Kobani moet helpen”, terwijl zijn SP tegen Nederlandse militaire actie in Syrië en Irak is (inclusief bombardementen met F-16’s), lijkt erg dubieus¹⁸.

Kobani lijkt dus vooral symbolisch van aard te zijn voor de verschillende partijen. Voor Nederland en de Verenigde Staten van Amerika is het een manier om de druk op Turkije op te voeren, terwijl het voor ontevreden groepen in Turkije gebruikt wordt om te protesteren tegen het regime van Erdoğan. Waar het echter in werkelijkheid om gaat, is een strijd tussen twee groepen (PKK en IŞİD) die beiden gekenmerkt worden als terreurorganisaties en in mate van bloeddorstigheid en wreedheid niet onderdoen voor elkander. Inmenging van Turkije in dit conflict waar barbaarse onthoofdingen en etnische zuiveringen aan de orde van de dag zijn, lijkt dan ook iets waar Turkije niet op zit te wachten.

Armand Sağ

13 oktober 2014

1 http://www.dha.com.tr/pkk-tuncelide-karakola-saldirdi_771864.html
2 http://www.hurriyet.com.tr/gundem/27359049.asp
3 http://www.nu.nl/algemeen/3899750/twee-agenten-doodgeschoten-in-turkije.html
4 http://www.nu.nl/buitenland/3897814/koerdische-protesten-turkije-kosten-veertien-levens.html
5 http://www.nu.nl/buitenland/3896176/turkije-ruilde-strijders-gijzelaars.html
6 http://www.zamanvandaag.nl/nieuws/wereld/5318/jihadisten-vermoorden-23-turkmenen
7 http://www.telegraaf.nl/binnenland/23168595/__Koerden_bestormen_Tweede_Kamer__.html
8 http://www.nu.nl/algemeen/3896674/koerdische-betogers-dringen-tweede-kamergebouw-binnen.html
9 http://www.nu.nl/binnenland/3896774/koerden-dinsdagochtend-in-gesprek-met-tweede-kamer.html
10 http://www.nu.nl/algemeen/3899750/twee-agenten-doodgeschoten-in-turkije.html
11 http://nos.nl/op3/artikel/700987-grote-stroom-vluchtelingen-van-syrie-naar-turkije.html
12 http://nos.nl/artikel/701335-130000-vluchtelingen-naar-turkije.html
13 http://www.independent.co.uk/news/world/middle-east/isis-in-kobani-turkeys-act-of-abandonment-may-mark-an-irrevocable-breach-with-kurds-across-the-region-9780941.html
14 http://www.nu.nl/isis/3897542/vijf-vragen-beleg-van-kobani.html
15 http://turksnl.bitnamiapp.com/turkije/algemeen/item/4304-turkije-levert-wapens-aan-koerden-voor-strijd-tegen-is.html
16 http://www.nu.nl/buitenland/3900101/zeker-tien-doden-nieuwe-gevechten-in-turkije.html
17 http://www.nieuws.nl/algemeen/20140827/Straffen-jihadisten-werkt-averechts
18 http://www.telegraaf.nl/binnenland/23188351/___Turkije_moet_Kobani_helpen___.html

Het bericht Onrust in Turkije omtrent Kobani verscheen eerst op Turks.nl.

Het gaat om onder andere voedsel, medicijnen, tenten en kleding. Dat heeft het land ruim 10 miljoen dollar gekost.

Kobani (Ayn al-Arab) is sinds weken onder aanval van de terroristische IS. Ruim 190 duizend mensen vluchtten naar Turkije. Zij worden opgevangen in vluchtelingenkampen en in lokale voorzieningen.

De Turkse noodhulporganisatie AFAD bekendgemaakt dat zij vandaag duizend flessen water en vijfduizend pakken melk hebben vervoerd naar Kobani. Dat is bedoeld voor mensen die de stad niet uit zijn gevlucht.

Het bericht 634 vrachtwagens Turkse noodhulp voor Kobani verscheen eerst op Turks.nl.

De rellen vonden plaats in 35 van de 81 provincies in Turkije. 32 demonstranten kwamen daarbij om het leven. Dat gebeurde voornamelijk tijdens gevechten met tegendemonstranten. Er werden messen en wapens getrokken. Donderdag pleegden PKK’ers een aanslag op de korpschef van de provincie Bingöl. Twee agenten kwamen daarbij om en de korpschef raakte zwaargewond. 221 demonstranten en 130 politieagenten raakten gewond.

Schade
De rellers lieten niets gespaard bij aanvallen met molotov-cocktails. 212 scholen, 67 politiebureau’s, 25 gouvernementsgebouwen, 29 partijkantoren, kindercrèches, bloedbanken, huisartsenposten, klinieken en gemeentehuizen zijn verwoest. Het gaat om in totaal 1113 gebouwen, waarvan 780 van de overheid. Demonstranten richtten zich ook op winkels, kantoren, banken en pin-automaten.

Ook werden 1177 auto’s in brand gestoken.

De pro-PKK Koerden vinden dat Turkije te weinig doet om te voorkomen dat Kobani in handen van de IS komt. Turkije, dat meer dan 180 duizend vluchtelingen heeft opgevangen, wil pas ingrijpen indien er sprake is van een internationale operatie.

Het bericht Rellen in Turkije: De schade in cijfers verscheen eerst op Turks.nl.

Turkije trok de afgelopen weken kritiek omdat het land passief zou zijn betreft de gebeurtenissen in Kobani, een stad in Syrië dat aan de grens met Turkije ligt. Meer dan 180 duizend inwoners vluchtten naar Turkije. PKK-gelieerde militanten vechten tegen de extremistische IS, dat het stad sinds weken probeert te veroveren.

“Het is niet realistisch om te verwachten dat Turkije in zijn eentje een operatie met grondtroepen opzet”, vertelt de minister. Turkije pleit al sinds het begin van de burgeroorlog in Syrië dat de internationale gemeenschap in moet grijpen voor een buffer- en no-flyzone. Frankrijk maakte woensdag bekend de plannen van Turkije te steunen. De VS zegt geen wijziging in de strategie te willen.

Het bericht ‘Geen Turkse inval Kobani zonder internationale steun’ verscheen eerst op Turks.nl.

De politie heeft moeite met het onder controle te houden van de rellen. Dat komt doordat het vooral kinderen zijn die naar voren worden geschoven wat het ingrijpen van de politie onmogelijk maakt. Daarom heeft de gouverneur van de provincie Mardin een avondklok ingevoerd in zes streken. 

Banken, overheidsgebouwen, winkels, scholen en andere educatiecentra werden vernield, geplunderd en in brand gestoken. Talloze auto’s, bussen, vuilniswagens en zelfs ambulances zijn uitgebrand.

Kobani
Een deel van de Turkse Koeden achten de Turkse regering schuldig aan de opmars van de IS in Koerdische gebieden in Syrië. Turkije, die meer dan 180 duizend Koerdische vluchtelingen heeft opgevangen in de afgelopen weken, zou zich niet genoeg inzetten om te voorkomen dat de Kobani in handen komt van de IS. Dat hoewel Turkije pleit voor een internationale actie in het gebied en het steunen van de lokale strijdende groepen tegen de IS. Als voorzorgsmaatregel heeft Turkije de militaire aanwezigheid in het grensgebied versterkt.

Een school dat in brand is gestoken:

Het zijn vooral kinderen die naar voren worden geschoven om de vernielingen uit te voeren, zodat het onmogelijk wordt voor de politie om in te grijpen.

Het bericht Veel vernielingen bij demonstraties Koerden verscheen eerst op Turks.nl.

De vlaggen bevinden zich aan de rand van de stad. Sinds de stad is belegerd door de IS zijn meer dan 160.000 Koerden gevlucht naar Turkije. Kobani wordt voornamelijk bewoond door Koerden.

Tanks
Turkije heeft meer materieel vervoerd naar de gens nadat de vlag werd gehesen. Meer dan een dozijn tanks kijken nu uit op Kobani. Voorlopig houden de Koerden stand in de stad. Turkije zei eerder bereid te zijn ‘om er alles voor te doen’ om te voorkomen dat Kobani wordt veroverd door de extremisten.

Het bericht IS-vlag te zien in Kobani – Meer Turkse troepen naar grens verscheen eerst op Turks.nl.

De reactie van het Syrische ministerie van Buitenlandse Zaken komt na de plannen van Ankara om desnoods militair in te grijpen om de overwegend Koerdische stad Kobani te beschermen. Syrië wil dat de Veiligheidsraad van de VN uitspreekt dat Turkije zich niet met Syrische zaken moet bemoeien.

Een grote meerderheid van het Turkse parlement bepaalde donderdag dat de strijdkrachten mogen ingrijpen in Syrië en Irak tegen de terroristische IS. De IS is aan de rand van Kobani, dat zich op enkele honderden meters afstand bevindt van Turkije.

Het bericht Syrië waarschuwt Turkije: Grijp niet in verscheen eerst op Turks.nl.

De beschietingen zijn dan ook letterlijk te volgen met het blote oog. Gemeld wordt dat er voortdurend hevig wordt gevochten. 

Mensen die in de buurt wonen bekijken de gevechten vanaf de daken van hun huizen of op heuveltjes. Zij maken regelmatig foto’s en nemen de beschietingen op met hun smartphones.

Het bericht Gevechten tussen IS en Koerden te volgen vanuit Turkije verscheen eerst op Turks.nl.

Na de inslag heeft het Turkse leger besloten om extra middelen te vervoeren richting de grens. Zo zijn er 35 tanks gestationeerd die gericht zijn op Syrië. Er is nog niet geschoten.

Ingrijpen
President Erdogan heeft eerder gezegd dat Turkije niet kan blijven toekijken indien het land wordt bedreigd door de gevechten. Afgelopen twee weken vluchtten er zo’n 200.000 Syrische Koerden richting Turkije toen de steden en dorpen aan de grens werden belegerd door de IS.

Turks.nl

Het bericht Gewonden na mortierinslag – Turkije stationeert tanks aan grens verscheen eerst op Turks.nl.

De krant noemt de ontwikkeling ‘opvallend’, omdat Turkije de strijders altijd heeft gezien als terroristen. Het zijn militanten die zijn verbonden aan de YPG en de PKK. Het bericht wordt gebaseerd op interviews met een dokter, een YPG-lid dat onder behandeling is in een ziekenhuis in de grensprovincie Sanliurfa en de gouverneur van de grensstad Suruc.

Kleding
Volgens Independent zijn er afspraken gemaakt met de strijdende partijen: Zo moeten zij eerst hun uniformen uittrekken en gewone kleding dragen voordat zij richting Turkije komen. Lichtgewonden worden in de grensplaats Suruc behandeld in kleinere klinieken. Zwaargewonden worden overgebracht naar Sanliurfa. Zij worden geregistreerd als ‘Vluchtelingen uit Syrië.’

Abdullah Ciftci, de lokale gouverneur van Suruc zegt er 300 Koerdische strijders zijn behandeld in Turkije in de afgelopen twee maanden. “De normale wetten gelden niet in oorlogstijd. We helpen mensen ongeacht wie ze zijn,” zegt hij tegen Independent.

Het bericht Koerdische strijders behandeld in Turkse ziekenhuizen verscheen eerst op Turks.nl.

Militairen die actief zijn in het gebied helpen mee met het vervoeren van zieken en ouderen. Zij delen water en voedsel uit, begeleiden ouderen en kinderen en sjouwen mee om de goederen van de vluchtelingen over de grens te halen.

Foto’s:
 

hızlı resim yükle

Het bericht Turkse militairen zetten zich in voor vluchtelingen verscheen eerst op Turks.nl.