Havva Polat woont op een hoogvlakte in de regio Çaykara van provincie Trabzon. Ze heeft twee zonen (41 en 44) en een dochter van 55, alle drie zijn licht verstandelijk gehandicapt.
Ze is een kei als het gaat om metselen, stucwerk en tegels leggen. Ze heeft geen inkomsten buiten haar baan. “Ik ben gelukkig met mijn leven. Ik zal blijven werken tot mijn gezondheid dat toelaat”.
Terwijl haar werk bekend staat als een baan voor mannen heeft zij er geen moeite mee: “God geeft mij de kracht om dit werk te doen. Ik geef niet op en ben er trots op”. Ze roept alle vrouwen op om hard te werken en op eigen benen te staan.