Waarom valt het Turkse leger Afrin binnen?

  • Gedeeld op
Turks.nl Redactie

Het Turkse leger begon op 20 januari een nieuw offensief in Syrië. In Nederland is er weinig begrip voor de operatie. YPG wordt namelijk gezien als de heldhaftige organisatie die strijd levert tegen IS en de regio is ondanks de burgeroorlog in het land relatief rustig. Waarom begint Turkije een nieuwe oorlog? Hierbij een uitleg: stap voor stap.

Is Turkije oorlogzuchtig? Wil Turkije haar grondgebied uitbreiden? Of heeft de Turkse regering gewoon een bloedhekel aan alles wat met Koerden te maken heeft? Turkije wil de grens met Syrië schoonvegen van terreurbewegingen om terreur in eigen land te verzwakken.

Tot 2016 stond de Turks-Syrische grens voor het grootste deel onder controle van YPG en IS. Het plan is om in ieder geval de grens ten westen van de rivier Eufraat uit handen te krijgen van YPG en IS.

Zo zag de Turks-Syrische grens ten westen van de Eufraat eruit tot midden 2016:

Geel = YPG
Groen = Vrije Syrische Leger (gesteund door Turkije)
Zwart = IS
Rood = Assad-regime

Afbeeldingsresultaat voor north syria

In september 2016 viel het Turkse leger de door IS gecontroleerde grensregio binnen, veroverde twee duizend vierkante kilometer en droeg het gebied over aan het Vrije Syrische Leger. Hetzelfde gebied ziet er nu zo uit:

Uitendelijk wil Turkije Afrin (ten westen van het door Turkije veroverde deel) en Manbij (ten oosten van het door Turkije veroverde deel) veroveren en daarmee de grens met Syrië ten westen van de Eufraat onder controle stellen van het Vrije Syrische Leger. Vooralsnog is het Turkse leger bezig om Afrin te veroveren.

YPG

Wat heeft Turkije toch met YPG? In de westerse media worden ze afgebeeld als de heldhaftige Koerdische strijders, de loyale partners van de Amerikanen in de strijd tegen IS. Dat YPG als Amerikaanse partner strijdt tegen IS is een feit. Een feit dat hierbij vaak wordt weggelaten is dat de YPG de Syrische tak is van de PKK. Dit feit wordt overigens noch door YPG, noch door PKK, noch door iemand anders betwist, buiten het feit dat YPG beweert zich alleen te richten op Syrië en niets te maken heeft met Turkije.

Overigens is YPG niet zo braaf als wordt gedacht in het westen:

PKK

Afrin staat onder controle van YPG, de Syrische tak van PKK. Wat is de PKK dan en wat heeft Turkije tegen hen?

Turkije wordt sinds 1984 geteisterd door bom- en zelfmoordaanslagen van de PKK, een separatistische beweging die door de NAVO, de EU, de Verenigde Staten, Australië, Oostenrijk, Azerbeidzjan, Canada, Tsjechië, Duitsland, Iran, Japan, Kazachstan, Kirgizië, Nederland, Nieuw-Zeeland, en Spanje wordt gezien als een terroristische organisatie.

Nog altijd sneuvelen Turkse militairen- en politieagenten bij terreuraanslagen van de PKK. Burgers worden hierbij niet geschuwd, en zo nu en dan worden zelfs leraren in het zuidoosten geliquideerd, omdat ‘het spionnen van de Turkse staat’ zouden zijn volgens de PKK.

PKK-YPG

De PKK is dus de aartsvijand van Turkije, dus ook de YPG. Maar de YPG strijdt toch juist in Syrië en niet in Turkije? Waarom concentreert Turkije zich niet op de binnenlandse strijd met PKK en laat die tak in Syrië niet met rust?

Zo simpel ligt het niet. Er is ook daadwerkelijk een band tussen de PKK en de YPG én valt de YPG zo nu en dan Turkije ook daadwerkelijk aan. PKK krijgt voor de strijd in Turkije effectief steun van hun tak in Syrië en Afrin is zelfs een belangrijke factor geworden bij het smokkelen van terroristen vanuit Syrië naar Turkije. Genoeg voor de Turkse regering om af te rekenen met de YPG, althans, aan de Syrische grens dan, ten westen van de Eufraat. Daarnaast baart de steeds toenemende Amerikaanse steun aan YPG, Turkije steeds meer zorgen en wil een halt toeroepen aan de machtsuitbreiding van YPG.

Zo zouden binnen drie jaar meer dan 40 PKK-terroristen Turkije zijn binnengedrongen vanuit Afrin via de Amanos gebergten in Hatay. Daarnaast zouden er grote PKK-kampen in de regio zijn.

Wat hebben we vandaag geleerd?

Turkije wil dus de regio pakken uit handen van de YPG om zo de steun voor PKK-terreur vanuit die regio in eigen land af te zwakken. Het eigenlijke doel is de strijd tegen binnenlandse terreur, wat verklaart waarom de Turkse bevolking (zelfs de felle oppositie) massaal achter de operatie staat. Het Turkse leger beroept zich dan ook op het door de VN erkende recht op zelfverdediging.

De operatie verloopt in samenwerking met het Vrije Syrische Leger. Een win-win situatie: Turkije hoeft zich geen zorgen meer te maken om een terreurbasis aan de Syrische grens en het Vrije Syrische Leger krijgt grote gebieden zo makkelijk in handen dankzij de steun van het Turkse leger.

Tags